انقلاب مردم ایران نقطه شروع بزرگ جهان اسلام به پرچمداری حضرت مهدی (عج)
در ابتدا باید گفت یک ارتباطی بین اسلام و ایران هست که هم در قرآن و هم در روایات به آن اشاره شده است در آیه 54 سوره مائده آمده است
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاء وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ»
ای کسانی که ايمان آورده ايد، هر که از شما از دينش بازگردد چه باک، زودا که خدا مردمی را بياورد که دوستشان بدارد و دوستش بدارند در برابر مؤمنان فروتنند و در برابر کافران سرکش، در راه خدا جهاد می کنند و از ملامت هيچ ملامتگری نمی هراسند اين فضل خداست که به هر کس که خواهد ارزانی دارد، و خداوند بخشاينده و داناست.
پس از نزول این آیه عرب ها سئوال کردند اینان چه کسانی اند؟ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم دست روی شانه سلمان گذاشتند و فرمودند اینان از شهر و دیار این فرد هستند.
امیرالمؤمنین خطاب به لشکر اسلام فرمود: شما امروز بر سر ایرانی ها شمشیر می زنید برای نزول قرآن؛ دنیا به آخر نمی رسد مگر اینکه آنها بر سر شما شمشیر خواهند زد به خاطر تأویل قرآن و اینک شما را به اصل قرآن برگرداننده. روایات در این باره نیز فراوان است.
همزمان با تولد پیامبر اسلام اتفاقات عجیبی رخ می دهد از جمله: آتشکده فارس خاموش می شود، کنگره کاخ کسری می ریزد و دریاچه ساوه خشک می شود. تولد پیامبر در مکه است و این اتفاقات در ایران و این خود یک نشانه است. در روایات داریم قبل از ظهور حضرت مهدی انقلاب هایی اتفاق می افتد و این طبیعی که حضرت قبل از ظهورشان پایگاهی داشته باشند، اگر قرار بود امامان با امور غیبی و امور ماوراء طبیعه امور خود را سامان دهند؛ پس باید کارها به روال طبیعی انجام شود و مردم از طریق طبیعی به سمت اسلام بیایند و اسلام فراگیر شود، امامان پیشین نتوانستند اسلام را فراگیر کنند و مانع آن 2 عامل بزرگ بود. 1- جهل مردم 2- وجود طاغوت ها.
اینکه امام زمان غائبند؛ غیبت امام از ماست و ما باعث غیبت امام شده ایم و این مائیم که باید زمینه را برای ظهور ایشان فراهم کنیم. امام زمان دوست ندارند غائب باشند و دنیا سراسر ظلم و فساد باشد مردم باید او را بطلبند و بخواهند تا بیاید. گروهی اشتباه کردند و گفتند ما آنقدر فساد می کنیم تا دنیا سراسر فساد شود تا امام زمان ظهور کند. لذا ما نباید مصلح باشیم و اصلاح کنیم بلکه باید با گسترش فساد زمینه ظهور را فراهم کنیم ما نباید به جنگ به طاغوت و مستکبرین برویم و این باعث دوری از انقلاب می شود در صورتی که قرار نیست امام زمان ارواحنا له الفداء از طریق غیب عمل کند و در روایت داریم آنقدر شهید می دهد تا رکابش را خون می گیرد. حضرت به شکل طبیعی می جنگد، اگر غیر از این بود چرا تا به حال این کار را نکرده اند.
حضرت مهدی ارواحنا له الفداء سرباز دارد، جنگ دارد و اگر همه ی اهل زمین بخواهند فساد کنند و اهل فساد شوند پس امام زمان ارواحنا له الفداء برای چه کسانی بیاید. معقول و منطقی است که زمان ظهور حضرت تعداد زیادی خود را خالص کرده باشند و از شرایط ظهور است که مردم قلباً وجود امام را بخواهند و خواستار شوند و سه شرط دیگر هم مورد توجه است. 1- توجه به اسلام 2- شناخت اسلام 3- گرایش به اسلام در سطح جهان و این وظیفه ی ماست که این مقدمات را برای ظهور فراهم آوریم.
امام باقر (ع) خطاب به خالد کابلی می فرمایند:


كَأَنِّي بِقَوْمٍ قَدْ خَرَجُوا بِالْمَشْرِقِ يَطْلُبُونَ الْحَقَّ فَلَا يُعْطَوْنَهُ ثُمَّ يَطْلُبُونَهُ فَلَا يُعْطَوْنَهُ فَإِذَا رَأَوْا ذَلِكَ وَضَعُوا سُيُوفَهُمْ عَلَى عَوَاتِقِهِمْ فَيُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوا فَلَا يَقْبَلُونَهُ حَتَّى يَقُومُوا وَ لَا يَدْفَعُونَهَا إِلَّا إِلَى صَاحِبِكُمْ قَتْلَاهُمْ شُهَدَاءُ أَمَا إِنِّي لَوْ أَدْرَكْتُ ذَلِكَ لَأَبْقَيْتُ نَفْسِي لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ.
من به قومی، مى‏‌ نگرم که از طرف مشرق زمین به پا مى‏‌ خیزند. آنان به دنبال طلب حق و ایجاد حکومت الهى تلاش مى‌‏ کنند. بارها از متولیان، اجراء حق را خواستار مى‏‌ شوند، امّا با بى‏‌ اعتنایى مواجه مى‏‌ شوند. وقتى که وضع را چنین ببینند، اسلحه های خود را به دوش مى‌‏ نهند و با اقتدار و قاطعیت تمام در انجام خواسته‏‌ شان اصرار مى‌‏ ورزند تا این که سردمداران حکومت نمى‌‏ پذیرند و آن حق طلبانِ ثابت قدم، ناگزیر به قیام و انقلاب مى ‏‌گردند و کسى نمى‏‌ تواند جلوگیرشان شود. این حق‏ جویان وقتى که حکومت را به دست گرفتند، آن را به غیر از صاحب الامر علیه‌ السلام به کس دیگرى نمى‏‌ سپارند. کشته‌‏ هاى اینها همه از شهیدان راه حق محسوب مى شوند.
سپس آن حضرت فرمود:
اَما اِنِّى لَوْ اَدْرَکْتُ ذلِکَ لاََسْتَبْقَیْتُ نَفْسى لِصاحِبِ هذَا الاَْمْرِ؛
مطمئنا بدان! اگر من آن روزگاران را درک کنم، جانم را براى فداکارى در رکاب حضرت صاحب الامر علیه‎‏السلام تقدیم مى ‌‏دارم.» [1]
ما باید به طور واقعی منتظر حضرت باشیم و گوش به زنگ که امام زمان ارواحنا له الفداء چه زمان خواهد آمد و وظیفه مان را انجام دهیم.
روز جمعه روزی است که ما منتظر ظهور حضرت هستیم در قدیم مردم در روز جمعه به فرزندان خود آموزش نظامی می دادند و آنها را با اسلحه به نماز جمعه می فرستادند و این نمادی بود برای اظهار آمادگی و یاری امام زمان ارواحنا له الفداء یعنی ظاهری است که حکایت می کند از باطن.
این انتظار، یک انتظار سازنده است. امام سجاد علیه السلام فرمودند: «المنتظرون لظهوره أفضل أهل كلّ زمان ؛ منتظران ظهور امام مهدى ارواحنا له الفداء برترين اهل هر زمان‏اند.» [2] اميرمومنان علیه السلام به نقل از پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: «أفضَلُ العِبادَة إنتِظارُ الفَرَج؛ برترين عبادت انتظار فرج است.» منتظر حقیقی کسی است که خودش را آماده کند ما با خود سازی می توانیم خود را آماده کنیم. اميرمومنان علیه السلام فرمودند: «اَلمُنتَظِرُ لِاَمرِنا كَالمُتُشَحِط بِدَمِه في سَبيلِ الله؛ آن كسي كه منتظر امر ما (فرج قائم آل محمد) باشد، مانند كسي است كه در راه خدا غلطان به خون خود شود.» [3]
دومین نشانه منتظر حقیقی مسئولیت پذیری است حضرت مهدی ارواحنا له الفداء حداقل در هفته 2 بار به ما فکر می کنند، همان دو روزی که نامه اعمال ما به ایشان عرضه می شود آن وقت رواست که ما هفته ها بگذرد و به یاد حضرت نباشیم؟ بیاییم حداقل دوشنبه ها و پنچ شنبه ها که نامه ی اعمال ما به دست حضرت داده می شود، کاری نکنیم که ایشان در محضر ملائک از اعمال خجل شوند و چنین اندیشه ای باید در کل جهان حاکم شود، بدانیم که اگر دل امام زمانمان را به درد آوریم، قطعاً در زندگی ما تأثیر می گذارد. باید سعی کنیم هر روز بهتر از روز قبل باشیم و حتی اگر یک حدیث هم در جامعه ترویج کنیم، حضرت این خدمت ما را فراموش نمی کنند و چه بی برکت است عمری که در راه امام زمان صرف نشود. سومین نشانه منتظر حقیقی خوش بینی است.
امام صادق علیه السلام فرمود: «یأتی علی الناس زمان یغیب عنهم امامهم ؛ زمانی بر مردم فرا رسد که پیشوایشان از آنان غایب گردد.» [4] اميرمومنان علیه السلام فرمودند: «إنتَظِروُ الفَرَج وَلا تَیأَسوا مِن رَوحِ الله، فَإنَ اَحَبُ الاَعمال إلَی الله عَزَ وَجَل اِنتِظارُ الفَرَج؛ در انتظار فرج باشيد و از رحمت خدا نااميد نشويد، پس همانا محبوب ترین اعمال به سوی خدای عزوجل انتظار فرج است.» [5] امام سجاد علیه السلام می فرمایند: «من ثبت علی ولایتنا فی غیبة قائمنا علیه السلام اعطاه الله اجر الف شهید مثل شهداء بدر و احد؛ هر کس در دوران غیبت قائم ما بر ولایت ما ثابت و استوار بماند خداوند پاداش هزار شهید همانند شهدای بدر و احد را به او عطا می فرماید. [6]
ما در شرایط خاص و در عصر ظهوریم و وظایفی بر عهده ماست: ما باید خود را به امام نزدیک کنیم چه خوب است که خودمان انتخاب کنیم سربازی امام زمانمان را و در عین تلاش و کوشش منتظر باشیم، منتظر آماده که حضرتش را بشناسد.