جوار الكنس يعنى ستاره هاى سياه كه در برابر شعاع آفتاب پنهان مى شوند. روايت است از امام باقر علیه السلام در تفسير دو آيه شريفه:فلا اقسِمُ بالخنس الجوار الکنس[1] كه فرمود: مراد از آن، امامى است كه غايب شود در سنه 260 وسپس ظاهر شود مانند شهاب درخشان در شب تاريك[2] .