نا قور
از القاب حضرت مهدى ارواحنا له الفداء و به معناى صور است مانند شاخ و مثل آن كه در او مى دمند.
امام صادق علیه السلام در تفسير آيه شريفه،فاذا نقر فی الناقور [1]
فرمود: هرگاه خداوند اظهار امرش را اراده كرد، در دلش مى افكند آن گاه ظاهر مى شود و خروج مى كند به امر خداوند.

ناحيه مقدسه
ناحيه در لغت به معنى جهت، جانب، كرانه وگوشه زمين است، و ناحيه مقدسه از القاب حضرت مهدى ارواحنا له الفداء است. [2]
اين تعبير احترام آميز، كنايه از جايگاه مخفى حضرت ولى عصر ارواحنا له الفداء و يا کنايه از شخص آن حضرت بوده كه اين اسم رمز، بين شيعيان در زمان غيبت صغرى رواج داشته است. [3]
شيخ طوسى فرموده است: شيعيان در زمان غيبت نخستين،از آن حضرت و از غيبت او به عنوان ناحيه مقدسه تعبير مى كردند و اين رمزى بودكه شيعيان آن را مى شناختند و امام را به يكديگر معرفى مى نمودند. [4]
محدث نورى هم به نقل از جنات الخلود آورده است: در ايام تقيه، گاهى آن حضرت را به اين لقب مى خواندند. [5]

ناطق
از القاب حضرت مهدى ارواحنا له الفداء است
حضرت، ناطق است چون آباء طاهرينش، به علت نبودن اشخاص مورد اطمينان و جاملان اسرار الهى، مهر خاموشى بر لب زده بودند،اماحضرتش بيان كننده و ناطق همه علوم خواهد بود.
روايت شده كه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم اسامى ائمه را براى مسلمانان ذكر نمود تا اين كه فرمود: پس حسن بن على، صامت امين عسكرى و سپس پسر او،حجة الله ابن الحسن المهدى الناطق القائم بحق الله. [6]
در زيارت عاشورا نيز مى خوانيم: و ان يرزقنى طلب ثاري مع امام هدى طاهر ناطق بالحق منكم [7]
كه در اين فراز، يكى از القاب حضرت، ناطق آمده است.

نجم
ازالقاب آن حضرت است كه در قرآن نيز آمده است.
در سوره نحل مى خوانيم وبالنجم هم يهتدون[8]
و شب هنگام به وسيله ستارگان هدايت مى شوند.
امام باقر علیه السلام در تفسير اين آيه شريفه فرمود: ستاره، ما هستيم[9]

نعمت باطن
وقتى از امام هفتم تفسير آيه و اسبغ عليکم نعمه ظاهرة و باطنه [10]
را پرسيدند، فرمود: نعمت ظاهر امام ظاهر و نعمت باطن، امام غائب است.
پرسيده شد: آيا در ميان شما كسى هست كه عائب شود، فرمود آرى، اوكسى است كه شخصاً از ديدگان غائب مى گردد، ولى يادش از دل هاى مؤمنان نمى رود.
او دوازدهمين ما ائمه است، خداوند هر مشكلى را براى او آسان مى كند و هرگردن كشى را به وسيله او سركوب مى نمايد... . [11]
علاوه بر اين كه وجود حضرت، نعمت است، آن چه از نعمت هاكه بندگان در آن غوطه ورند ا ز نعمت هاى ظاهرى و باطنى همه به بركت وجود شريف حضرت حجت ارواحنا له الفداء است.
امام صادق علیه السلام در تفسير آيه شريفه ثم لتسئلن يوم عن النعيم. [12] مى فرمايد: نعيم ما هستيم. [13]
وجود امام عظيم ترين نعمت هاى الهى است، زيراكه اصل ساير نعمت هاى ظاهرى و باطنى است و از اين جا است كه در روايات آمده كه همه مردم روز قيامت درباره نعيم مورد سؤال قرار مى گيرند.
البته نعمت هاى آن حضرت در زمان ظهورش نيز ويژگى خاصى دارد. [14]چنان كه اخبارى در اين باره وارد شده است پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: امت من در زمان مهدى به نعمتى متنعم خواهند شدكه هيچ گاه به مثل آن متنغم نگشته اند. آسمان باران رحمتش را بر آن ها مى بارد و زمين هيچ گياهى را رها نمى كند، مگر اين كه آن را برآورد[15]
حضرت امير علیه السلام در تفسير آيه مباركه: الم تر الذين بدلوا نعمة الله کفرا [16]
آيا نديدى آنان راكه نعمت الهى را به كفر بدل ساختند، فرمود: ما آن نعمت هستيم كه خداوند بر بندگانش عنايت كرده و به سبب ما رستگار مى گردند آنان كه روز قيامت رستگار مى شوند [17]
پس خود حضرت مهدى ارواحنا له الفداء نعمت است و از آن جاكه شكر نعمت واجب است، شيعيان بايد شكر نعمت حضرت را چنين به جا بياورند:
1- شناخت قلبى و معرفت اين نعمت والاى الهى
2- بيان كردن فضايل و نشر دلايل آن بزرگوار
3- صدقه دادن براى سلامتى وجود آن حضرت
4- تقرب جستن به آستانه او با انجام دادن كارهايى كه مورد پسند و مايه نزديك شدن به درگاهش است
5- اهتمام به دعاهاى خالصانه براى تعجيل فرج آن حضرت [18]

نَفس
از القاب حضرت مهدى ارواحنا له الفداء است[19]

نهار
از القاب حضرت و به معنى روز است.
شيخ فرات بن ابراهيم در تفسير خود روايت كرده از امام باقر علیه السلام كه فرمود: حارث اعور عرض كرد به امام حسين علیه السلام كه: يابن رسول الله فداى تو شوم مرا از قول خداوند والشمس و ضحيها [20]خبر ده فرمود: واى بر تو اى حارث اين محمد رسول خدا است.
گفتم: فدايت شوم معناى قول خداوند والقمر اذا تليها[21] چيست؟ فرمود: اين اميرالمؤمنين،على ابن ابى طالب علیه السلام است كه در پى محمَد صلی الله علیه و آله و سلم آمده. باز گفتم: قول خداوند والنهار اذا جليها[22] چيست؟ گفت: اين قائم آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم است كه زمين را از عدل و داد پر مى كند و نيز در تفسير على بن ابراهيم روايت شده از امام باقر علیه السلام كه فرمود: در آيه شريفه والنهار اذا تجلى [23] نهار آن قائم از ما اهل بيت است كه هرگاه بر خيزد، بر دولت باطل غلبه مى كند.

نور آل محمد
از القاب حضرت مهدى ارواحنا له الفداء است در روايات آمده است كه در آيه شريفه والله متم نوره [24] يعنى به ولايت قائم ارواحنا له الفداء و به ظهور آن حضرت، و در آيه واشرقت الارض به نور ربها [25]
مراد روشن شدن زمين به نور آن حضرت است.
در يكى از زيارات جامعه نيز در اوصاف آن حضرت مى خوانيم: نور الانوار الذي تشرق به الارض عما قليل روايت شده از جابر بن عبدالله انصارى كه گفت: در مسجد كوفه داخل شدم، در حالى كه اميرالمؤمنين علیه السلام با انگشتان مبارك خود مى نوشت و تبسم مى فرمود. گفتم: يا اميرالمؤمنين علیه السلام چه چيز شما را به خنده آورده است؟ فرمود: عجب دارم از آن كه اين آيه را مى خواند ولى بهحق،به آن معرفت ندارد.
گفتم: كدام آيه فرمود: الله نور السَموات و الارض، تا آخر مثل نوره كمشكوة مشكوة محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
فيها مصباح، منم مصباح زجاجة الزجاجة حسن و حسين علیه السلام هستند. كانهاكوكب درى على بن الحسين علیه السلام و يوقد من شجرة مباركة محمد بن على علیه السلام است. زيتونه، جعفر بن محمد علیه السلام است. لا شرقيه موسى بن جعفر علیه السلام است. ولا غربيه على بن موسى الرضا علیه السلام است.
يكاد زيتها يضئ محمد بن على علیه السلام است.
لو لم تمسسه نار على بن محمد علیه السلام است.
نور على نور حسن بن على علیه السلام است.
و يهدى الله لنوره من يشاء قائم مهدى ارواحنا له الفداء است [26]
در پاره اى از اخبار معراج آمده است كه نور آن حضرت،در عالم اظله ميان انوار ائمه علیه السلام مانند ستاره اى درخشان بود در بين سايركواكب [27]

نور الاتقياء
از القاب حضرت مهدى ارواحنا له الفداء شمرده شده است[28]

نور الاصفياء
از القاب حضرت مهدى ارواحنا له الفداء است. [29]

نية الصابرين
ازالقاب حضرت شمرده شده است. [30]