باز هم با نسیم خیالت امیدوارم و چه روزها که در انتظار این عیدم که شب را میهمان سازم. میهمان یک فنجان محبت، کم است خوب همراه با شاخه گلی سرخ، دشتی از ارغوان، باز هم کم است، سبدی حصیری از گل های نرگس.
در انتظار عیدم
یاد باران قطرات شبنم روی گل نیلوفر فواره های خیال.
میهمان یک نوای دل نشین، آهنگ ملایم رود همراه با غزل خوانی مرغ عشق، نغمه سرایی طوطی، پایکوبی دارکوب، نورافشانی طاوس، چرخ افشانی شاپرک همراه پروانه، تسلیم هر چه ستاره است برای نورافشانی، هر چه باد است برای نسیم پراکنی و موهای مشکی افشان ساختن، می خواهم شب را میهمان کنم، میهمان خانه چوبیم، حیاطش را آب پاچیده ام، گل هایش شکفته، برگ هایش رنگ خزان نیست، صدای خش خش عابران، غروب سرخ در هیجان، نه همه اش بهار است، سپیده و گل یاس است، شمشادها چوبی های قهوه ای خانه ام را پوشانده اند، تختش فرشی قرمز، سماوری زغالی، بوی دود چایی دم کشیده، بوی قلیان، کنارش حوض کوچک، شمعدانی ها سر درهم، شب آیا به میهمانی خانه من هم می آید؟ در میان قاب چوبی میخ کوب گشته به اطاقم، اسمی مرا به امید دعوت می سازد:

«السلام علی ساقی اولیائه مِن حَوضِ النبی المختار صلی الله علیه وآله»

چون دوست دارم آن یدالله را، با او که هستم همه چیز نور است. خاطره است. هوا اکسیژن دارد. گل بوییدن دارد. زندگی رنگ دگری دارد. اخم شکستن دارد. و امید در تمام سلول های بدن راه دارد.

مولا براي از تو سرودن غزل کم است
تلميح و استعاره ، مجاز و بدل کم است

قرآن ناب لايق وصف مقام توست
شعر و حديث و قصه و ضرب المثل کم است

آن لحظه که حلاوت نام تو بر لب است
شيريني شکر که چه گويم، عسل کم است

بايد براي مدح تو از صبح بدر گفت
هيجاي* نهروان و شکوه جمل کم است

اي دست اقتدار خدا، فارس العرب
اصلا براي شأن تو تعبير «يل» کم است

هر قدر هم که دم بزنم اي امير عشق
از شوکت و جلالت تو، ما حَصَل کم است

شهره شده ميان عرب تک سواري ات
آوازه هاي صاعقه‌ي ذوالفقاري ات

*جنگ

در کتاب ثواب الاعمال روایتی به نقل از قاسم‌ بن ‌یحیی از پدربزرگش حسن ‌بن ‌راشد آمده که گفته است: به امام صادق (علیه ‌السلام) عرض کردم: فدایت شوم آیا برای مسلمانان عید دیگری جز فطر و قربان وجود دارد؟
فرمود: ای حسن! آری، عیدی که از این دو عید شریف ‌تر و برتر است.
گفتم: آن کدام است؟
فرمود: روزی که امیرالمومنین برای مردم به عنوان نشانه هدایت برگزیده شد.
پرسیدم: کدام روز هفته بوده است؟
فرمود: روزی در سال ‌ها تغییر می ‌کند، آن‌ روز هجدهم ذی‌حجه است.
گفتم: فدایت شوم، برای ما چه کاری شایسته است که در آن روز انجام دهیم؟
فرمود: ای حسن! آن روز را روزه بگیر و فراوان بر محمد اهل ‌بیت او درود فرست و به پیشگاه خداوند از آنان که بر ایشان ستم کرده ‌اند و منکر حق آنان شده‌ اند، بیزاری بجوی! و پیامبران گذشته به اوصیای خود سفارش می‌ کرده ‌اند که این روز را عید بگیرند.
حسن ‌بن راشد می‌گوید گفتم: برای کسی از ما که آن روز را روزه بدارد چه پاداشی است؟
فرمود: معادل شصت ماه روزه‌گرفتن.

امام محمد باقر(علیه ‌السلام): ابلیس چهار روز از سر ضعف و عجز ناله سرداد: روزی که مورد لعن قرار گرفت، روزی که به زمین فرستاده شد، روزی که پیامبر اکرم (ص) به نبوت مبعوث شد، و روز عید غدیر خم.

ابن عياش از كسى كه براى او نقل كرده، از محمد بن جعفر، از حضرت علي عليه السلام نقل كرده است كه فرمود:
اين پسرم (امام حسين عليه السلام) سرور و سالار است همچنان كه رسول الله او را سرور و آقا ناميده است و خداوند از نسل او مردى را برخواهد انگيخت كه نام او نام پيامبرتان بوده و خلقت و خلق و خوى او نيز شبيه آن حضرت مى باشد كه در حال غفلت و بى خبرى مردم و در زمان از بين رفتن حق و حقيقت و بروز ظلم و ستم در جهان قيام خواهد فرمود . بخدا سوگند تمام اهل آسمان از قيام آن حضرت شاد مى گردند. پيشانى آن حضرت نمايان و باز و بينى او كشيده و شكم او برآمده و ران هايش كشيده و خالى بر ران راست داشته و ميان دندان هايش فاصله مى باشد و زمين را پس از آنكه ظلم و ستم فرا گرفته باشد، از عدل و داد پر مى سازد.