امروز شهر ما، آكنده از عطر حضور تو است؛ اما دود گناهها كوچه پس كوچه‌هاي جهان را فرا گرفته و ديده‌ها به انواع فسادها و نابرابري‌ها تاريكند.
دستها به خيانت باز و به التماس دراز شده است…
پاها در طلب يك لقمه نان به سوي جباران كشيده شده است…
دلها سرگرم دنياي تاريك غفلت زا است و فكرها سرگرم زندگي پر فريب… زندگي سراسر دوري تو.
اما فردا اين حضور عطر تو به عطر ظهور مبدل ميشود و ديوار بلند و سياهي كه بنا كرديم فرو مي ريزد.
مشام و ديده و دست و پا و دل و فكر آن گونه ميشود كه تو مي پسندي و دلها شيداي تو كه قلب جهاني و اگر نباشي جهان را تپشي نيست.
پاها رونده به سوي ياري تو كه گوهرهاي نهفته در دل خاك و آب را نمايان ميكني، براي فردا و اثري از فقر و فلاكت را نميگذاري.
دستهايمان گشوده به سوي آسمان به دعا براي تو.
چشمهايمان در انتظار رويت جمال نوراني تو.
بيا تا كوچه پس كوچه ها و حتي درون خانه ها را عدالت پر كند بيا تا هر چه زودتر جهان ما آكنده به عطرت گردد.