الحمد لله رب العالمین باری الخلائق اجمعین و الصلوه و السلام علی محمد خاتم المرسلین و آله الائمه الطاهرین الذین ولائهم نظام المله و قوام الدین سیما قطب العالم و حجه الله علی ولد آدم الامام الثانی عشر المهدی المنتظر الذی بیمنه رزق الوری و بوجوده ثبتت الارض و السماء به یملاالله الارض قسطا وعدلا بعد ما ملئت ظلما و جورا ولعنه الله علی اعدائهم و تارکی ولائهم و مبغضی اولیائهم و مدعی مراتبهم و مبتغی مناصبهم اجمعین الی یوم الدین.
و بعد چنین گوید بنده خاطی جانی جواد ابن المحسن الحسین المحولاتی الخراسانی حشرهم الله مع ائمتهم الطیبین که این مجموعه ای است از قصائد و اشعار که از غریزه این مهجور و قریحه این مصدور و روائح این سینه محرور، به مقام ظهور پیوسته و از سودای دل پرشور که چون بحر مسجور است لؤلؤهای منثور را برآورده و با اعتراف به قصور آن را کالعقد المنظوم ساخته و به رسم تذکار و یادگار در سلسله جلیله اهل منبر و مداحین ائمه اطهار تقدیم می نماید تا روان این حقیر را حیا و میتاً یاد نمایند.
و پوشیده نباشد که مراقبت تام و احتیاط کامل را ملحوظ داشتم تا اشعار خود را از بعضی الفاظ و تشبیهات و استعارات غیر مشروعه یا غیر مناسب به مقام ولایت که متداول بسیاری از شعر است مصفی ساختم و الفاظی را که مصطلح اهل بدع یا مناسب اهل غنا و عشقبازان است به دور انداختم امید است که مقبول طباع افتد و چون اشعار این مجموعه در اظهار تحسر و تکدر از غیبت امام عصر ارواحنا له الفداء و تظلم به آن مقام مقدس از جفای دهر است لهذا او را به غرائز المهجور عن صدر محرور فی التاوه للغائب المنصور عجل الله فرجه الشریف (آهی سوزان برای منتظران امام زمان علیه السلام) نام نهادم. والله المستعان.
