«فاني لا اقدر لنفسي دفعا و لا املك لها نفعا». [1] اين دنياي فاني و زودگذر، به چشم ما طولاني و ماندگار آمده و چه فريبكارانه، دل ما را به خود مشغول داشته، چه پردهي غفلتي بر وجود ما افكنده، تا آن جا كه خود را از ياد بردهايم. از ياد بردهايم كه حاجت محض و فقر تماميم، از ياد بردهايم كه نبودهايم و فيض او، ما را بود كرده، از ياد بردهايم كه هر چه هست، اوست و ما هيچيم. نه توان به دست آوردن سودي داريم و نه قدرت دور كردن شري، گمان كردهايم كه جاودانه خواهيم بود و بر دنيا حكومت خواهيم راند. اگر در خود قدرتي گمان بردهايم، از آن جهت است كه گناه ميكنيم، به آيندهمان نميانديشيم، ازترس او، از گناهان توبه نميكنيم، غرق غفلت و مست لذت گناه گشتهايم. ديري نخواهد پاييد كه غرورمان در هم شكند و پوچي گمانمان رخ بنمايد. و اگر آن روز عذر خواهي سودي نبخشد، [2] فرصت پشيماني هم گذشته باشد، چه بايد كرد؟بايد از هم اكنون بيشتر بينديشيم، جديتر فكر كنيم، دقيقتر بنگريم، بفهميم فقر و ناچيزيمان را، درك كنيم حاجت محضمان را و به او پناه ببريم و به او توكل كنيم.«فاني لا اقدر لنفسي دفعا و لا املك لها نفعا؛ خدايا! مرا توان جلب سودي براي خودم يا دفع شري نيست».توان بازگشت از گناه ندارم، [3] مرا قدرت مقابله با طوفان فريبكاري دنيا و اغواي شياطين نيست. جز به نور محبت تو، راه به سوي طاعت و هدايتت نخواهم برد، جز به مهر تو ريسمان رستگاري را نخواهم يافت. درهاي سعادت به ياري تو بر من گشوده ميگردد، حتي مرا قدرت آن نيست كه كار نيكم را چون توشهاي گران بها حفظ و نگهداري كنم [4] و آن را از دست ندهم.لطيفا! دستم را بگير و به ناچيزيام رحم آور! ناتوانيام را ببين و مددم كن! عجزم را بنگر و ياريام رسان؛ كه اگر تو بخواهي، به سرچشمهي زلال هدايت دست خواهم يافت و گرنه، به وادي سياهت هلاكت خواهم افتاد. نه سودي براي خودم ميتوانم به دست آورم و نه ضرري را دور كنم، مگر آنچه را كه تو بخواهي. [5] تمامي دارايي من دعايي است كه به سودي تو عرضه ميدارم. آنچه دارم، دستطلبي است كه به سوي تو دراز ميكنم و يك سينه اميد كه با آن، رحمت و فيض تو را انتظار ميكشم. دست طلبم را كوتاه مكن و سينهي اميدم را به نااميدي به درد نياور! ياريام كن؛ كه تو غني و ستودهاي و من ناچيزم و فقير درگاهت. [6] نااميدم مخواه، و افتادن در ورطهي هلاكت را بر من مپسند! مددم كن كه اميدم به توست، اي تنها اميد اميدواران!
[1] بخشي از مناجات شعبانيه.
[2] سوره غافر (40) آيهي 52:(يوم لا ينفع الظالمين معذرتهم).
[3] مناجات شعبانيه:«لم يكن لي حول فانتقل به عن معصيتك».
[4] بقره (2) آيهي 264: (لا يقدرون علي شيء مما كسبوا).
[5] سوره اعراف (7) آيهي 188:(قل لا املك لنفسي نفعا و لا ضرا الا ما شاءالله).
[6] سوره فاطر (35) آيهي 15:(يا ايها الناس انتم الفقراء الي الله و الله هو الغني الحميد).