دربارة سؤال فوق مي گوييم :
اوّلاً: مسألة رؤيت اين طور نيست كه به اختيار انسان باشد و هر گاه كه ارادة ملاقات كند براي او حاصل گردد ، بلكه وابسته به يك سري شرايط و مصالح خاصّي است كه اگر آماده شود حضرت مقدّمات ملاقات را فراهم مي سازد.
ثانياً: اگر كسي مدّعي ملاقات دائمي است و اين گونه خود را وانمود مي كند كه دائماً با حضرت ارتباط دارد و هرگاه كه اراده كند مي تواند خدمت حضرت برسد و واسطة بين مردم و ايشان باشد ، او مطابق توقيعي كه حضرت به عليّ بن محمّد سمري داشته اند كذّاب است . ولذا بايد او را تكذيب كرد .
ثالثاً: بايد مدّعي ملاقات را امتحان و آزمايش كرد ، آيا از حيث عمل به موازين اسلامي پايبند است؟ آيا هدفش ريا و جذب مردم و انحراف در جامعه نيست؟ و ...، زيرا براي ملاقات خوبان بايد در ابتدا انسان خود با آنان سنخيّت پيدا كند .
وظيفة ما نسبت به كساني كه مدّعي دائمي يا غالبي رؤيتند چيست؟
