با توجّه به روایات موجود در بارۀ مدت حکومت حضرت مهدی (ع) سه قول وجود دارد :
1-ترجیح روایات هفت سال در مدت حکومت حضرت
این قول شواهد و مؤیداتی نیز دارد :
الف . چون از شهرت در عمل برخودار است .
ب. این روایات بنابر قول ابوالحسین آبرّی مستفیض یا متواتر است .
ج . قیام و حکومت حضرت مهدی (ع) در مدت هفت سال فضیلتی برای آن حضرت است .
د. روایات هفت سال به روایتی تقیید می خورد که هر سال از آن هفت سال را برابر ده سال می داند که مجموع آن هفتاد سال می شود ، که در نتیجه مدت معقولی برای برپایی حکومت عدل جهانی است .
و نیز ممکن است که روایت فوق را حمل بر مبالغه در طولانی بودن مدت حکومت حضرت نمود ، زیرا عدد هفتاد به جهت مبالغه به کار می رود .
2- حمل روایات به مرحلۀ حیات و حکومت
احتمال دوم آن است که روایات مختلف را بردو مرحله حمل کنیم:
الف . مرحلۀ حیات امام زمان (ع) بعد از ظهور ، که کمتر از ده سال است .
ب. مرحلۀ حکومت عدل جهانی توحیدی ؛ که بیش از ده سال به طول خواهد انجامید . خصوصاً آنکه بارجعت هر یک از امامان قبل از برپایی قیامت و بعد از ظهور حضرت ، حکومت عدل جهانی توحیدی ادامه خواهد یافت .
3-حمل بر مداحل شدّت و ضعف
ممکن است اختلاف مدت در حکومت حضرت را به مراحل قوت و ضعف حمل نمود .
سفارینی می گوید : « بر فرض صحت تمام روایات می توان همه را این گونه حمل کرد که حکومت حضرت از حیث ظهور و قوت متفاوت است ، مدت بیشتر را حمل بر تمام مدت حکومت از اول زمان بیعت تا آخر حکومت حمل می کنیم . و مدت زمان کمتر را بر حدّ اقل ظهور و مدت حدّ وسط را نیز بر حدّ وسط ظهور و قوّت حمل می کنیم » .
خلاصۀ کلام سفارینی این ست که ایشان مراحل حکومت حضرت را بر سه بخش تقسیم می کند :
الف . مرحلۀ ظهورو قوّت که در آن زمان ، امور رتق و فتق می شود . (حدّ اقل ).
ب . مرحلۀ تثبیت و آرامش . ( حدّ وسط ).
ج . مرحلۀ نهایی ، و نهایت حکومت حضرت : ( حدّ اکثر ).