خدای تبارک و تعالی ما را برای رحمت خودش خلق کرده «ولذلک خلقهم» محبت خداوند بی نهایت است به ما، ما نمیتوانیم بفهمیم خداوند چقدر ما را دوست دارد اهل بیت هم نسبت به ما اینگونه هستند، آنها هم چون مظهر خداوند هستند به ما بشدت علاقه مند هستد چون ما اثر آنها هستیم.
این را هم نمی توانیم بفهمیم و اساساً آنها ما را برای همجواری با خودشان خلق کردند در زیارت عاشورا که کلام خودِ خداوند است خدا از مامیخواد خدمت اباعبدالله چنین عرض کنیم فاسئل الله الذی اکرمنی بمعرفتکم و رزقنی البرائه من اعدائکم ان یجعلنی معکم فی الدنیا و الاخره؛ من از خدایی که اکرام کرده معرفت شما را به من و روزی کرده که از دشمنان شما بیزاری بجویم، این را از خدا میخواهم که مرا در دنیا و آخرت با شما قرار دهد. پس از طرف خدا این یک امر خوب و پسندیده هست برای ما پس خدا می خواهد ما در محضر خودش و محضر اهل بیت باشیم. در زیارت جامعه کبیره هم می خوانیم فحمکم معکم و در زیارات دیگر ما میخواهیم که در محضر اهل بیت باشیم. شأن ما اینست که در خانواده اهل بیت باشیم و بشویم منا اهل البیت. ما می خواهیم با کسی آشتی کنیم که آغوش او باز است به سمت ما، قهر از جانب ما بوده، جنایت از ماست، بی محبتی از ماست، خشونت نسبت به اهل بیت از طرف ما صورت گرفته، این مائیم که به فکر صاحب الزمان نیستم مائیم که آقا را رها کرده ایم در صحرای غیبت، مائیم که هیچ برنامه ریزی در زندگیمان برای کمک به آقا نداریم، اصلاً یادمان رفته که امامی داریم و وظایفی نسبت به او داریم وگرنه او که قهر نکرده او آشتی است ما باید آشتی کنیم. امام زمان خلیفه خداست، مقرن رحمت و نهایت بردباری است مهدی جان تو نهایت گذشتی، تو ریشه گرم و محبتی، خداوند با تو سختی ها را آسان و غم ها را برطرف میکند، شیوه ی شما احسان و نیکی و رسم شما کَرَم و بزرگواری است، تو اصل همه خوبیها و کمالاتی، تو مهربانتر از مادری هر چند ما فرزندان خوب و شایسته ای برای تو نبودیم و انتظارات تو را برآورده نکردیم و تو را نافرمانی و اذیت کردیم اما فرزندان هر چند بدو ناشایست باشند والدین آنها را طرد نمی کنند و محبت به فرزندان، دلسوزی برای آنها وامید به اصلاحشان در والدین از بین نمی رود تو با وجود این همه آزاری که از ما دیدی و می بینی یکسره برای ما دعا می کنی و بلاها و مصائب بزرگی را از ما رفع کرده و میکنی، تو حتی آن موقع که از کوتاهی ها و بی همتی های ما گله میکنی باز هم پیش از شکایتت دعا می کنی و چنین می فرمایی «اگر شیعیان ما که خداوند در اطاعتش آنها را یاری دهد به پیمانی که از ایشان گرفته شده مصمم و همدل باشد نعمت لقای ما از ایشان به تأخیر نمی افتد» و خلاصه اینکه حضرت دو چیز از ما میخواهد یکی وفاداری و یکی همدلی یعنی نسبت به ایشان وفادار باشیم و خیانت نکنیم، یکی هم همه با هم همدل باشیم در این عشق مشترک، براساس فرزندی حضرت با هم نزدیک باشیم و به هم خدمت کنیم اسم حضرت را، محبت حضرت را، انس حضرت را در دلها جا دهیم و همه از یکدیگر سبقت بگیریم تا همه آشتی کنند با پدرشان که اگر همه با پدرشان آشتی کنند همه ی ما بیمه شده ایم، یک کشور بیمه شده، مشکلات ما برطرف خواهد شد. همه ی ما باید همدل شویم برای خروج امام زمان از این اضطراره (علت بی مهری و ضعف ارتباط با حضرت) مهدی جان دلیل ضعف ارتباط ما با تو غفلت و بی مهری هایمان همه و همه به خاطر معلول ضعف ارتباطی ما با خداست امکان ندارد کسی خدا را دوست داشته باشد ولی تو را که محبوبترین خلق خدایی دوست نداشته باشد و کم محبتی کند. در قرآن کریم می خوانیم «قل ان کنتم تحبون الله» بگو اگر خدا را دوست دارید مرا تبعیت کنید تا خدا هم شما را دوست داشته باشد. پس شرط محبت خدا تبعیت از ولی خدا و دوست داشتن اوست و در جایی دیگر می خوانیم، قل ما اسئلکم ... بگو من از شما اجر رسالت نمی خواهم فقط محبت به اهل بیت داشته باشد و نه تنها محبت بلکه مودت که بالاتر از محبت است اینکه ما امام زمان را دوست داشته باشیم مهم است امام زمان تجلی خدا در وجود ماست، هیچ کس از امام زمان بدش نمی آید حتی دشمنان. پس اینکه گریه کنیم و بگوییم امام زمان دوستت داریم مهم نیست، مهم اینست که کاری برای حضرت کنیم، موانع را برداریم، امام مودت می خواهد یعنی نگذاریم آفت به حضرت برسد یعنی مشکل گشایی کنیم ما مودت نداریم، ما باید کمک کنیم باید سرمایه گذاری کنیم. باید وقت بگذاریم. مودت یعنی پا کار بودن و عمل کردن لازمه ی دوست داشتن خداوند دوست داشتن شما اهل بیت است و ضعف در دوست داشتن خداوند ضعف در دوست داشتن شماست اساساً همه ی مشکلات انسانی در ضعف ارتباط با خدا و تعقیه و کوتاهی در یاد حقیقی اوست امیرالمؤمنین می فرمایند: اصل صلاح قلب اشغال آن به یاد خداست.[1] اصل صلاح بدن اینست که غذای خوب بخورد، هوای خوب استنشاق کند و روح و فطرت هم غذا احتیاج دارد کسی که با خدا ارتباط ندارد کسی که خلوت ندارد، مناجات ندارد از خدا لذت نمی برد خوراک بهش نمیرسد و می میرد روحش به مرور زمان. اگه به سمت غذاهای آلوده کشش پیدا می کنیم به سمت گناه می رویم برای اینکه غذای خوب نخوردیم و ضعیفیم. باید برای غذای روح وقت بگذاریم. چه طور یادمان نمی رود صبحانه بخوریم یادمان نمی رود ناهار بخوریم ولی یادمان می رود مناجات داشته باشیم یادمان می رود غذای روحمان را تأمین کنیم. اضطرار ما باید این باشد که از اهل بیت جدا نشویم اگر قرار است در زندگی خود هدفی ارزشمند و حقیقی داشته باشیم اگر قرار است به کمال حقیقی و لایق خود برسیم کدام هدف بالاتر و ارزشمند تر از رسیدن به خدا و همسایگی امام زمان است و این حاصل نمی شود مگر با همراهی حقیقی و شبیه روحی به تو.