مظلومیت حضرت پس از ظهور

حالات مظلومیت، تنهایی و اضطرار حضرت آن قدر طولانی و بزرگ است که حتی وقتی هنگام ظهور فرا می رسد، حضرت با توجه به همین حالات خود را معرفی می کند و از خداوند اجازه ظهور می خواهد و از مؤمنین طلب یاری می کند:
«امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء؛ آیا چه کسی است که شخص مضطر را آن گاه که دعا می کند، اجابت کند و بدی و شر را از او برطرف نماید.» [1]
امام باقر علیه السلام مضطر بودن حضرت با اشاره و قرائت این آیه چنین می فرمایند:
«هُوَ و الله المضطر فی کتاب الله و هو قول الله امن ... * به خدا سوگند اوست مضطر حقیقی که در قرآن کریم آمده است آنجا که می فرماید آیا چه کسی است ...» [2]
امام صادق علیه السلام در تفسیر همین آیه می فرمایند:
«نزلت فی القائم من آل محمد علیهم السلام و هو المضطر اذا صلی فی المقام رکعتین و دعا الله فاجابه، و یکشف السوء و یجعله خلیفه فی الارض * این آیه در باره قائم آل محمد ارواحنا له الفداء نازل شده که در حالی که مضطر است، دو رکعت نماز در مقام ابراهیم می خواند و خدا را برای ظهور دعا می کند، خداوند نیز او را اجابت می کند و شرّ و بدی را برطرف می نماید و او را جانشین و حاکم از سوی خود در زمین قرار می دهد.»
به فرمودۀ حضرت باقر علیه السلام حضرت پس از اجازه ای که برای ظهور می گیرند به خانۀ کعبه تکیه میدهند و خطاب به همگان چنین می فرمایند:
«شما را به حق خدا و به حق رسول او و حق من که حق قرابت و خویشاوندی با پیغمبر خدا صلی الله علیه و اله و سلم است، سوگند می دهم که ما را کمک کنید و کسانی را که به ما ظلم می کنند، از ما دور سازید، زیرا که ما ترسانیده شدیم و به ما ستم نمودند و از شهر و فرزندانمان طرد شدیم و ...» [3]
اما مظلومیت حضرت حتی پس از قیام نیز برطرف نمی شود، زیرا دوستان نادان و به تعبیر خود حضرت «شیعیان احمق» و نیز غیر شیعیان وجود دارند که با تکیه به علم اندک و فهم ناقص خود از دین، به بهانه گیری می پردازند و حضرت را در کارهایش مورد اعتراض قرار می دهند و با حضرت از در بحث و جدل وارد می شوند و با این کار خود، آن وجود نازنین و مقدس را مورد آزار قرار می دهند.
امام صادق علیه السلام در این باره می فرمایند:
«ان قائمنا اذا قام استقبل من جهل الناس اشد مما استقبله رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم من جهال الجاهلیه، قلت: و کیف ذلک؟ قال ان رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم اتی الناس و هم یعبدون الحجاره و الصخور و العیدان و الخشب المنحوته و ان قائمنا اذا قام اتی الناس و کلهم یتأول علیه کتاب الله یحتج علیه به * هنگامی که حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قیام نماید، جهالت و نادانی مردم بدتر از هنگام بعثت رسول الله صلی الله علیه وآله و سلم خواهد بود، عرض کردم: چگونه؟ فرمود: زمانی که رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم مبعوث شد، مردم سنگ و تخته سنگ های بزرگ و چوب و مجسمه های چوبی، می پرستیدند، اما هنگامی که قائم ما ارواحنا له الفداء قیام نماید، مردم کتاب خدا «قرآن را تأویل نموده و با حضرت بحث و جدل می نمایند.» [4]
چنین کسانی انسان را به یاد همان هایی می اندازند که در زمان فعلی و پیش از ظهور در لباس دین و مذهب خواسته و ناخواسته علیه حضرت و سایر معصومین علیه السلام قلم فرسایی و سخنرانی می کنند.