تهدید و ظلم خارجی
ابعاد مظلومیت حضرت مهدی ارواحنا له الفداء و تنهایی و اضطرار او مختلف و متعدد است. از سویی بیش از هزار و یکصد و شصت سال است که در تهدید جانی به سر می برد. امام صادق علیه السلام نیز به این مشکل به عنوان یکی از موانع ظهور تصریح و تأکید فرموده است. [1]
خود حضرت نیز در این باره می فرمایند: «پدرم، از من عهد گرفته است که برای خود جز در مخفی ترین و دورترین نقاط زمین وطنی نگزینم تا کارهایم (از دشمنان) پوشیده باشد و محل زندگی ام از مکر و حیله گمراهان و گروه های از دین برگشتۀ دیگری که به وجود می آیند، محفوظ باشد.» [2]
یکی دیگر از ابعاد مظلومیت ایشان مربوط به جایگاه الهی و شخصیت آسمانی ایشان به عنوان امام و رهبر منصوب و منتخب و مورد تأیید خداوند برای هدایت و سرپرستی انسان هاست که در این بُعد حق مسلم و الهی ایشان به عنوان یک رهبر متخصصّ و معصوم غصب شده است.