ظهور؛ مثل ارتباط با خدا
انكشاف ظهور، مثل ارتباط با خدا است؛ وقتي كسي خدا را عقلاً و قلباً شناخت، ميبيند كه هست و ميبيند كه ظاهر شد و متوجه ميشود كه عجب! تمام مدت عمرش خدا از همه چيز به او نزديكتر بود، ولي خود را آماده نكرده بود كه حضرت حق برايش ظاهر شود. واقعاً افرادي كه فكر ميكنند خدا دنيا را خلق كرده است ولي در دنيا حضور ندارد و خدا در جايي است غير جايي كه دنيا هست، و دنبال خدا در جاهاي ديگر ميگردند اين افراد هيچ وقت خدا را نمييابند. اينها دنيا را بهعنوان مخلوق و اثر خدا ميبينند و ميگويند خدا هست. اما عده اي با تزكيه و با معرفت ميروند دنبال اينكه خدا را با چشم قلبشان بيابند اينها يكمرتبه ميبينند خدايي كه در سراسر هستي هست، برايشان پيدا شد:
آنكه عمري در پي او ميدويدم كو به كو
ناگهانش يافتم با دل نشسته روبهرو
وجود مقدس حضرت بقيةالله سراسر عالم را گرفته است، او در همه جاي عالم حيّ و حاضر است و از همة موجودات عالم هم حاضرتر است. پس زمينة ظهور ميخواهد، هرلحظه امكان اين ظهور هست، نميدانيم بهچه شكل؟! ولي ميدانيم مثل انقلاباسلامي كه يكمرتبه با آن روبهرو شديم، يكمرتبه با آن ظهور مبارك تامّ روبهرو ميشويم. مثل ظهور حضرت حق براي دلي كه آماده ظهور شد، خدا هميشه بود ولي ظاهر نبود. حضرت در عالَم غيب حاضرند، جامعه اگر آماده شد، يكمرتبه با وجود مقدس ايشان روبهرو ميشود.
اگر ملت شيعه برسند به وجود معني بقيّةاللهالاعظم؛ يك مرتبه ميبينند ظهور پيدا و محقق شد. تحقق ظهور به شناختش است و شناختش هم بسيار مشكل است ولي شدني است. اولين مشکل ايناست که آنچه ما امروز در جهان داريم، آن نيست که امامزمان ارواحنا له الفداء ميخواهند بياورند. روي کلمة «انقلاب» بيشتر فکر کنيد. اينکه ميگويند انقلاب امام زمان ارواحنا له الفداء، يعني از ابتدا همه چيز را دگرگون ميكنند. از مسجدها که خراب ميکنند و از کنيسه ها و کليساها و حکومتها گرفته تا چيزهاي ديگر. وقتي ميفرمايند تمام زيورهاي مساجد را بيرون ميريزند، يعني مساجد به هم ميريزد. وقتي حضرت با فكر حاكم بر مساجد مقابله ميكنند، خيلي از اين نظامهاي ارزشي را كه به اسم دين حاكم است، نفي ميكنند. ديگر خودتان حساب بقيه را بکنيد. قرآن خوانهاي زيادي را حضرت ميکشند. قرآن خوانهايي که قرآن را از زاوية انقلاب جهاني امام زمان ارواحنا له الفداء نميخوانند، بلکه براي تأييد نظام موجود فرهنگ مدرنيته ميخوانند، اينها حجاب ظهور حضرت بقيةاللهالاعظماند.
اگر کسي قرآن بخواند و بگويد الحمدلله ما قرآن ميخوانيم ولي فکرش اين باشد که ما را به دشمن چه کار؟ آنها کارشان را بکنند و ما هم قرآن و نمازمان را بخوانيم ، اينها اولين کساني اند که سرشان زده ميشود.
برگرفته از کتاب مبانی معرفتی مهدویت- اصغرطاهرزاده