ذوالقرنين پيغمبر نبود ولى مردم را به سوى خدا دعوت كرد و به تقوى و خداترسى مى‏خواند. قائم‏ ارواحنا له الفداء نيز پيغمبر نيست، زيرا كه بعد از پيغمبر ما حضرت محمد مصطفى‏صلى الله عليه وآله وسلم ديگر پيغمبرى نيست، ولى آن حضرت نيز به سوى خداى تعالى و تقوى و پرهيزكارى دعوت مى‏كند.

ذوالقرنين بر مردم حجّت بود. در حديث است كه نامش عياش و در حديث ديگر است كه نامش عياشا بوده، و مجلسى‏رحمه الله گفته: از اخبار بر مى‏آيد كه اين غير از اسكندر است و او در زمان ابراهيم و اولين پادشاهان بعد از نوح بوده است.

قائم‏ ارواحنا له الفداء نيز بر همه اهل عالم حجّت است.

خداوند او را به آسمان دنيا بالا برد و از زمين براى او پرده‏ بردارى شد، همه جاى زمين از كوهساران و دشت‏ها و دره‏ها و از مشرق تا مغرب همه را مشاهده كرد و خداوند به او از هر چيزى علمى عنايت فرمود كه با آن، حقّ و باطل را بشناسد، و در دو شاخ او قطعه ابرى قرار داد كه در آن تاريكى‏ها و رعد و برق بود تا تأييد شود، سپس به زمين فرستاده شد و به او وحى شد كه در دو ناحيه غرب و شرق زمين سير كن. اين را علامه مجلسى در مجلّد پنجم بحار [1] ضمن حديثى طولانى از اميرالمؤمنين‏عليه السلام آورده است. قائم‏ ارواحنا له الفداء نيز، خداوند تعالى او را به بالاتر از آسمان اوّل برد، سپس به زمين بازگردانده شد.

ذوالقرنين از قومش غيبتى طولانى داشت. قائم‏ ارواحنا له الفداء نيز غيبتش طولانى است، و در حديث احمد بن اسحاق از امام عسكرى‏عليه السلام آمده كه احمد گفت: چه سنّتى از خضر و ذوالقرنين در او جارى است؟ فرمود: طول غيبت اى احمد...!

ذوالقرنين؛ بنابر آنچه در قرآن كريم آمده به خاور و باختر زمين رسيد. قائم‏ ارواحنا له الفداء نيز، همين‏طور خواهد بود. در كتاب كمال الدين به سند خود از جابر انصارى روايت كرده كه گفت: شنيدم رسول خداصلى الله عليه وآله وسلم مى‏فرمود: ذوالقرنين بنده صالحى بود كه خداوند او را بر بندگان حجّت قرار داده بود، پس قوم خود را به سوى خدا و تقوى فراخواند، آن‏ها بر او شاخ زدند كه از نظرشان مدّتى غايب شد تا اين‏كه درباره‏اش گفتند: هلاك شد يا در كدام بيابان رفت؟ سپس ظاهر شد و به سوى قومش بازگشت، ولى آن‏ها بر شاخ ديگرش زدند، و در ميان شما (امّت مسلمان)نيز كسى هست كه بر سنّت و روش او است، و به درستى كه خداوند عزّوجلّ ذوالقرنين را در زمين مكنت داد و براى او از هر چيزى سببى عنايت فرمود تا به شرق و غرب زمين رسيد. خداوند - تبارك و تعالى - سنّت او را در قائم از فرزندانم نيز جارى خواهد ساخت، تا به شرق و غرب زمين دست يابد، تا جايى كه هيچ آبگاه و جايگاهى از آن - هموار و ناهموار، كوه و دشت - باقى نماند مگر اين‏كه زير پاهاى او قرار دهد، و خداوند عزّوجلّ گنجينه‏هاى زمين و معادن آن را برايش آشكار مى‏سازد، و او را به وسيله رعب يارى مى‏كند، و زمين را به او پر از عدل و قسط مى‏نمايد چنان‏كه از ظلم و جور پر شده باشد. [2]

ذوالقرنين؛ مابين مشرق و مغرب را گرفت و تصرف كرد. قائم‏ ارواحنا له الفداء نيز، مشرق و مغرب زمين را به تصرف درخواهد آورد.

ذوالقرنين پيغمبر نبود ولى به او وحى شد چنان‏كه در حديث آمده -. قائم‏ ارواحنا له الفداء همچنين پيغمبر نيست ولى - چنان‏كه در حديثى نقل شده به او وحى مى‏شود.

ذوالقرنين بر ابر سوار شد. قائم‏ ارواحنا له الفداء نيز، بر ابر مى‏نشيند. دليل بر آن روايتى است كه مرحوم مجلسى در بحار از بصائر و اختصاص نقل كرده كه به سند خود از عبد الرحيم از حضرت ابوجعفر باقرعليه السلام آورده‏اند كه فرمود: ذوالقرنين ميان دو ابر مخيّر شد، ولى او ابرِ رام را انتخاب كرد، و ابرِ سخت براى صاحب شما ذخيره گرديد. راوى گويد: عرض كردم: سخت كدام است؟ فرمود: هر آن ابرى كه در آن رعد و صاعقه و يا برق باشد، صاحب شما بر آن سوار مى‏شود، بارى، او سوار ابر مى‏شود و به سبب‏ها مى‏رسد، سبب‏هاى آسمان‏هاى هفتگانه و زمين‏هاى هفتگانه، پنج معمور و دو بخش ويران. [3] و در بصائر الدرجات به سند خود از سوره از امام باقرعليه السلام مثل همين روايت را آورده است. [4]

و به سند آن دو (بصائر و اختصاص) از حضرت ابوعبد اللَّه صادق‏عليه السلام روايت است كه فرمود: خداوند به ذوالقرنين اختيار داد كه از دو ابر رام و سخت يكى انتخاب كند، او رام را برگزيد، و آن ابرى است كه برق و رعدى در آن نيست، و اگر سخت را اختيار مى‏كرد، برايش ميسّر نمى‏شد، زيرا كه خداوند آن را براى قائم‏ ارواحنا له الفداء ذخيره فرموده است. [5]