حضرت ابوجعفر، باقرالعلوم صلوات اللّه و سلامه علیه حکایت فرماید بر این که جدّ بزرگوارش، امام حسین علیه السّلام پس از آن که به صحراى کربلا وارد شد، در جمع اصحاب و یاران خود چنین اظهار داشت: روزى در حضور جدّم، رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله بودم که فرمود: اى فرزندم! بعد از من، تو را به سوى عراق سوق مى دهند، به سرزمینى که پیامبران الهى و جانشینان آن ها ( علیه السّلام ) وارد آن سرزمین شده اند. در آن سرزمین، تو و اصحاب و یاران تو را شهید مى نمایند؛ ولى سوزش و درد زخم هاى شمشیر را درک نخواهید کرد و همان طورى که آتش براى حضرت ابراهیم علیه السّلام سرد و دلنشین گردید، نیز زخم هاى شمشیر و جراحات آن نیز بر بدن شما بى تاثیر است و آن را حسّ نمى کنید.

امام حسین علیه السّلام افزود: پس اى یاران باوفا! شما را بشارت باد که اگر کشته شدیم، بر جدّم رسول اللّه وارد مى شویم.
و من به مقدار زمانى که خداوند بخواهد – در عالم برزخ – مى مانم؛ و چون امام زمان، قائم آل محمّد صلوات اللّه علیه ظهور و قیام نماید، اوّلین شخصیّتى که قبرش شکافته شود و از درون آن بیرون آید، من هستم و همزمان نیز امیرالمؤمنین علىّ علیه السّلام از قبر خارج خواهد شد.

پس از آن لشکرى انبوه از آسمان بر من نازل مى شوند که تاکنون هرگز قدم بر زمین ننهاده باشند. همچنین جبرئیل، میکائیل و إسرافیل علیه السّلام هر یک به همراه لشکرى نزد من وارد مى شوند.

سپس من به همراه جدّم حضرت محمّد، رسول خدا و علىّ بن ابى طالب خلیفه اش و برادرم حسن مجتبى صلوات اللّه علیه در مکانى گرد هم جمع مى شویم.

و آن گاه جدّم، حضرت محمّد صلّى اللّه علیه و آله پرچم خود را به اهتزاز در خواهد آورد؛ و سپس آن را به همراه شمشیر خود تحویل حضرت قائم، امام زمان صلوات اللّه علیه مى دهد و با همین وضعیّت مدّت زمانى را خواهیم ماند.

بعد از آن، خداوند متعال در میان مسجد کوفه چشمه اى از روغن و چشمه اى از شیر و چشمه اى از آب ظاهر مى گرداند.

و در آن هنگام امیرالمؤمنین علىّ علیه السّلام سلاح رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله را به دست من مى دهد و مرا به شرق و غرب عالم مى فرستد تا در هر کجا دشمنى از دشمنان خدا باشد، او را به هلاکت رسانم. و هر کجاى جهان، بُتى باشد سرنگون سازم تا آن که وارد هندوستان مى شوم و آن را فتح مى کنم.

و نیز حضرت دانیال و حضرت یوشع علیه السّلام به همراه امیرالمؤمنین صلوات اللّه علیه، خارج شوند و گویند: همانا خدا و رسولش راست گفته اند؛ و هنگام وعده الهى فرا رسیده است.

پس خداوند متعال هفتاد مرد جنگى به همراه آن دو پیغمبر بسیج مى نماید تا تمام قاتلین و دشمنان خود را نابود و هلاک نمایند تا آن که سرزمین روم را فتح کنند و در قلمرو حکومت اسلامى در آید.

سپس امام حسین علیه السّلام در ادمه فرمایشاتش افزود: بعد از آن، به من مامورّیت داده مى شود که تمام حیوانات نجس و پلید را نابود کرده و زمین را از تمام پلیدى ها پاک سازم تا تنها چیزهاى خوب و مفید باقى بماند.

سپس دین مبین اسلام را بر تمام یهود و نصارى و دیگر ملل و ادیان و مذاهب عرضه مى کنم؛ و چنانچه پذیراى آن باشند آزاد خواهند بود وگرنه خون آن ها ریخته خواهد شد.

و تمام افراد مریض، نابینا و فلج به برکت ما اهل بیت عصمت و طهارت، شفا مى یابند. و برکت و رحمت الهى، همه جا را فرا خواهد گرفت.

و تمام درختان، حدّاکثر ثمر و میوه خود را به بار مى آورند و حتّى در زمستان میوه تابستان و در تابستان میوه زمستان به دست مى آید.

و این وعده الهى است که فرمود:

«وَ لَوْانَّ اهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتِ مِنَ السَّما وَ الاَْرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَاخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ: چنانچه تمام شهرها و دیار ایمان آورند و تقواى الهى پیشه نمایند، ما نیز برکات زمین و آسمان را بر آن ها ظاهر مى سازیم. ولیکن دروغ گفتند و آنان به کیفر و نتیجه اعمالشان ، مجازاتشان را خواهند دید.» [1]

سپس خداوند به وسیله ما اهل بیت، کرامت و عظمت خود را براى شیعیان ما ظاهر مى سازد؛ و دیگر چیزى بر آنها مخفى و پوشیده نمى باشد.