میخواهم برایت عاشقانه ای بنویسم از جنس ماه؛ از جنس احساس لطیف نیمه شب ها ...
میخواهم برایت عاشقانه ای بنویسم از نوع آسمان؛ آن هم در لحظه های بیداری من و تو ...
میخواهم برایت عاشقانه بنویسم از گذرگاه زمان... لحظه های نابی که عشق بی پرده در هستی خود نمایی می کند...
قصه ی شب های من و تو ...
مدتهاست برایت شب زنده داری میکنم، شب ها را به یادت کمی؛ فقط کمی بیدار می مانم تا بتوانم در هوای حضورت در خلقت،ن َفَسی عاشقانه بکشم ... هوای دنیا در شب ها بوی آسمان می دهد ...
می دانی مولاجان، آسمان دنیا شب که میشود لبریز از ستاره است و چشمک هایشان که دنیا را برای لحظه ای هم که شده بخندانند، به گمانم دنیا هم از دنیا بودنِ خود بی تو کمی دلگیر است ...
اما ...
مدت هاست از شب های اول هر ماه قمری، چشمم به آسمان دنیاست مولاجان تا ماه به شب 14 اش برسد، ماه شب های چهارده، قرص کامل است و برای من یادآور گوشه ای از جمال دلربای دلدارم...
نمی دانم از کدام شب شروع شد، داستانِ من و ماه، برای رسیدن به چهاردهمین شب در گردش به دور وجود مبارکت، نمی دانم ماه زودتر به تو می رسد یا من!
اما من این چرخش گِرد وجود تو را از همین ماه آسمان دنیا آموختم مولاجان، که چطور عاشقانه به دور وجودت می گردد و به شب 14 که میرسد، می ایستد. به گمانم به بلندای قامت دلربایت قیام میکند و برمی خیزد، که نورش را تمام نما به رخ اهل زمین می کشد ...
دوست داشتم مثل ماه باشم برایت، که بگردم و بچرخم و به تو برسم، آن هم در عرض 14 شب ...
کاش می توانستم ولی ...
این ماه بود که قبل از من، به تو رسیده بود، این ماه بود که با جمالش مرا محو حضوری نورانی تر از خود کرد در هستی و آن هم وجود مبارک تو بود مولای من ...
ماه هر ماه که به نیمه میرسد، زمین غرق در نور لطیف ماه می شود که بلند نام تو را میخواند و برای رخ دلربایت وَ إِن یَکاد میخواند ...
به گمانم خود را بلاگردان وجودت کرده تا اهل زمین با نگاههایشان نظرت نکنند ...
انسان است دیگر آقاجان، از هر زیبارویی که به سادگی دل نمی گیرد... همان بهتر که در پرده ای مولای من، که چشم انسان های زمین تو را عیان نبیند مگر به معرفت، به گمانم اهل زمین اگر تو را ببینند، هزاران دل عاشقت می شوند و ... امان از چشم مردم ...
میدانی مولاجان، نیمه ی هر ماه چشم انتظار آسمانم تا گوشه ای از رخ دلجویت را در قاب آبی خود به تصویر بکشد و من کمی فقط کمی تو را ببینم ...
میدانستی دلم برایت دلتنگ شده، ببین به کجا رسیده ام که ماه را هم بهانه کرده ام برای دیدارت ...