خورشید و ماه و ستارگان

رسول اکرم (ص) می فرماید: « هنگامی که پل در آنجا (بغداد) زده شد و ستاره های دنباله دار از طرف مشرق طلوع کرد، در کنار آن پل گروه گروه کشته می شوند.» آن پل که در احادیث فراوانی آمده است در زمان ما زده شده است. این پل علاوه بر آنکه در نقطه ی تعیین شده (در مقابل کرخه) زده شده، از دیگر پل های بغداد مشخص است و به زودی گروه گروه در عهد سفیانی در کنار آن کشته خواهند شد. احتمال می رود که رسول اکرم (ص) با تعبیر «ستاره دنباله دار» هواپیماهای جنگی را اداره کند که به دنبال خود دود غلیظی به جای می گذارند که چون دنباله ی متحرکی به دنبال آنها خودنمایی می کنند. و شاید منظور همان ستاره ی دنباله داری باشد که در احادیث فراوانی از آن بحث شده است و خود نشانه ی نزدیک شدن ظهور حضرت ولی عصر (عج) است.
امام باقر (ع) می فرماید: « دو نشانه ی جالب در پیشقدم این امر» خسوف ماه در پنجم ماه و کسوف خورشید در پانزدهم آن، که چنین وضعی از روز هبوط آدم (ع) به روی زمین اتّفاق نیفتاده است، در آن موقع حساب و نظام منجّمان به هم می خورد.» « برای مهدی ما (عج) دو نشانه است که از روز آفرینش آسمان ها و زمین، چنین نشانه ای اتفاق نیفتاده است: ماه در شب اول ماه رمضان خسوف می کند و خورشید نیز در پانزدهم آن کسوف می کند! از روزیکه خداوند آسمان ها و زمین را آفریده، چنین حادثه ای اتفاق نیفتاده است.» این دو نشانه از روزیکه انسان پای در این جهان نهاده و از آمد و شد خورشید و ماه آگاه شده، واقع نشده است که ماه در اوایل ماه بگیرد و خورشید نیز در پانزدهم ماه بگیرد!.» امام صادق (ع) در این زمینه می فرماید: « خورشید در پانزدهم رمضان کسوف می کند و ماه در آخر آن خسوف می کند بر خلاف آنچه تا کنون انس گرفته اند.»
پرواضح است که خسوف ماه در اول ماه و یا در آخر آن گذشته از این که معمول نیست، معقول هم نیست، ولی نظر به اینکه در همه روایات تصریح شده که در تمام دوران خلقت چنین کاری سابقه نداشته است، معلوم می شود که به شکلی تحقّق خواهد یافت که برای همه مردم جهان معلوم شود و همه را به شگفت وادارد و اعجاب همه را برانگیزد.
« ماه در پنجم ماه مبارک رمضان خسوف می کند و آن در آستانه ی قیام قائم (عج) است.» « نشانه خروج مهدی (عج) کسوف خورشید در ماه رمضان در شب سیزدهم و چهاردهم آن است»
پیشوای پنجم شیعیان در تفسیر آیه ی شریفه ی : * خاشِعَۀً اَبصارُهُم، تَرهَقُهُم ذِلَّهٌ، ذلک الیوم الَّذی کانوا یوعَدونَ ؛ در حالی که دیدگانش فرو رفته، خاک ذلّت آنها را پوشانیده، آن روزی است که وعده داده می شدند * فرمود: « روز خروج قائم (عج) را اراده کرده است.»
و در تفسیر آیه ی شریفه ی * ان نَشَأ نُنَزِّل عَلَیهِم مِنَ السَّماء آیۀً، فَضَلَّت اَعناقُهُم لَها خاضِعینَ؛ اگر بخواهیم برای آنها نشانه ای از آسمان می فرستیم، پس گردن هایشان در برابرش خاضع می شود * فرمود: « به زودی خداوند این نشانه را خواهد فرستاد: خورشید از موقع زوال تا به وقت عصر در وسط آسمان خواهد ماند، همه به این نشانه متوجه خواهند شد، آنگاه سیمای مردی را در قرص خورشید خواهند دید که نام و نشان او را خواهند شناخت. این نشانه پر شکوه در عهد سفیانی خواهد بود و در آن هنگام سپاه سفیانی نابود خواهند شد و خود سفیانی هلاک خواهد شد.»
ابن عباس در تفسیر آین آیه می فرماید: « این آیه در حقّ ما و بنی امیّه نازل شده است، ما بر آنها حکومت خواهیم راند و پس از یک فراز و نشیب گردنهایشان در برابر ما خاضع خواهد شد و پس از دوران عزّت، خاک ذلّت بر چهره هایشان خواهد نشست.» اگرچه رکود خورشید و ایستادن آن در وسط آسمان چند ساعت بیشتر طول نمی کشد ولی همه ی مردم به تشویش و اضطراب می افتند و آن را یک نشانه بارز سماوی به حساب می آورند. امام صادق در مورد دیگر نشانه های ظهور می فرماید: « مهدی (عج) بعد از غیبتی طولانی همزمان با طلوع ستاره ای سرخ و ویرانی ری، و خسف زوراء ظهور می کند.» (ری) نام منطقه ای در عراق است و (زوراء) به بغداد گفته می شود. « طلوع ستاره ی دنباله دار ملّت عرب را به وحشت می اندازد! و آن ستاره ایست که در طرف مشرق ظاهر می شود و همانند ماه می درخشد! سپس دنباله اش برمی گردد و نزدیک می شود که دو سرش به یکدیگر برسد! آنگاه سرخی در آسمان پدید می آید و جهان را از کران تا کران فرا می گیرد.» « بعد از صیحه ی آسمانی و پیش از بانگ آسمانی (به نام مهدی) خورشید در ماه رمضان کسوف می کند. در آن زمان رومیان در نزدیکی کرانه ی دریا و در منطقه ی غار اصحاب کهف مستقر می شوند، خداوند اصحاب کهف را همراه سگشان بر می انگیزد.» این حدیث تا حدّی وقت آن کسوف خارق العاده را مشخّص می کند و از این حدیث معلوم می شود که به هنگام ظهور حضرت ولی عصر (عج) قسمت اعظم یهودی ها در مناطق اشغالی فلسطین خواهند بود، زیرا غار اصحاب کهف در کشور اردن واقع است و فاصله ی چندانی از رود اردن ندارد که امروز برخی از اشغالگران در کرانه ی غربی رود اردن اقامت دارند. برانگیخته شدن اصحاب کهف پس از حدود شش هزار سال، به دست حضرت ولی عصر (عج) یکی از جالبترین معجزات آنحضرت خواهد بود.
امام رضا (ع) می فرمایند: « پیش از آن، روز بسیار داغی هست.» و در حدیث دیگر به این تعبیر فرموده اند:« قَبلَ هذا الأمرِ قَتلٌ بَیوحٌ. قیلَ: وَ ما البُیوحُ؟ قال: دائمٌ لا یَفتُرُ؛ پیش از آن امر، کشتار بسیار داغی هست. گفته شد که (بیوح) به چه معناست؟ فرمود: کشتار مداومی که سرد نشود و از حدّت و شدّت آن کاسته نشود.»{1}.