آمدن عيسى(ع) از آسمان و يارى امام مهدى(عج): از دیدگاه شیعیان

امالى صدوق از معمر بن راشد آورده است كه شنيدم ابوعبدالله صادق (عليه السلام) فرمود: يك يهودى خدمت پيغمبر(صلى الله عليه وآله) رسيد و روبروى ايشان ايستاد و خيره به پيامبر نگاه كرد . پيامبر فرمود: اى يهودى! چه كار دارى؟ عرض كرد: شما بهتريد يا موسى بن عمران نبى كه خدا با وى سخن گفت و تورات و عصا برايش فرستاد و دريا را شكافت و ابر بر سرش سايه افكند؟
پيغمبر گفت: خوشايند نيست آدم از خود تعريف كند اما بگويم: وقتى آدم(عليه السلام) دچار لغزش شد، اين گونه توبه كرد گفت: خدايا! از تو به حق محمد و آل محمد مى خواهم كه مرا ببخشى، كه خدا وى را بخشيد. نوح وقتى سوار كشتى شد و ترسيد غرق شود گفت خدايا از تو به حق محمد و آل محمد مى خواهم كه مرا از غرق شدن نجات دهى. و خدا نجاتش داد. ابراهيم وقتى در آتش انداخته شد گفت: خدايا به حق محمد و آل محمد از تو مى خواهم مرا نجات دهى، كه خدا آتش را سرد و سلامت قرار داد. موسى(عليه السلام) وقتى عصايش را انداخت و احساس ترس كرد گفت: خدايا! به حق محمد و آلش از تو درخواست دارم مرا حفظ كنى، كه خدا فرمود: « لا تَخَفْ إنك أنت الأعلى ».
اى يهودى! اگر موسى مرا مى ديد اما به من و نبوتم ايمان نمى آورد، ايمان و نبوتش سودى برايش نداشت. اى يهودى مهدى از نسل من است! وقتى قيام كند، عيسى بن مريم از آسمان براى ياريش فرود مى آيد، مهدى را پيش مى فرستد و پشت سرش نماز مى خواند.
كمال الدين از ابو ايوب مخزومى آورده است: ابو جعفر محمد بن على باقر(عليه السلام) سيره امامان دوازده گانه را بيان فرمود و وقتى به آخرين امام رسيد فرمود: دوازدهمين آنها كسى است كه عيسى بن مريم (عليه السلام) پشت سرش نماز مى خواند .
تفسير فرات از ابو جعفر(عليه السلام) روايت كرده است كه به «خيثمه» فرمود: زمانى مى آيد كه مردم خدا و توحيد را نمى شناسند، تا دجال خروج كند و عيسى بن مريم از آسمان بيايد و خدا دجال را توسط وى بكشد و مردى از ما اهل بيت براى مردم نماز بگزارد. اگر مى بينى عيسى با اينكه پيغمبر است، پشت سرِ ما نماز مى خواند، از آن روست كه ما برتر از اوييم . (بحار 14/348)
كراجكى در التفصيل مى گويد: شيعه و برخى محدثان سنى نقل كرده اند: مهدى وقتى ظهور كند، خدا مسيح (عليه السلام) را از آسمان به زمين مى فرستد و نزد هم مى آيند. مهدى، هنگام نماز واجب، به مسيح مى گويد: اى روح الله! پيش نماز باش، مسيح مى گويد: كسى بر شما اهل بيت پيشى نمى گيرد. پس مهدى (عليه السلام) پيش نماز مى شود و مسيح پشت سرش نماز مى خواند .
تفسير قمى از شهر بن حوشب آورده است كه حجاج به من گفت: از فهم آيه اى در كتاب خدا درمانده ام. پرسيدم : امير! كدام آيه؟ گفت : « وإنْ من أهل الكتاب إلا ليؤمنن به قبل موته » به يهودى و مسيحى دستور مى دهم كه ايمان بياورد، و اگر گردنش را هم بزنم (نمى پذيرد) و حتى در لحظه مرگ لب هايش را تكان نمى دهد و بعد هم آرام و خاموش مى ميرد (ولى ايمان نمى آورد)!
گفتم : آن گونه كه امير معنا مى كند نيست. پرسيد : پس معنايش چگونه است؟ گفتم : عيسى پيش از روز قيامت، به دنيا فرود مى آيد و تمام يهوديان و نصرانيان پيش از مرگش، به او ايمان مى آورند. عيسى پشت سر مهدى نماز مى خواند .
حجاج گفت : واى بر تو! از كجا اين سخن را مى گويى؟! گفتم: محمد بن على بن حسين بن على بن ابى طالب به من فرموده است . حجاج گفت: به خدا از چشمه زلالى مطلب را گرفته اى.( مجمع البيان 2/137 ، ايقاظ /339 ، المحجه /62 ، بحار 14/349)