در فرهنگ اسلامي نيّت و قصد، ارزش و جايگاه خاصي دارد؛ تا آنجا كه رسول گرامي اسلام (ص) ميفرمايند: «نيت مؤمن از عملش برتر است.»[1] از اين رو كسي كه در دلش نيّت انجام عمل خيري را داشته باشد، از ثواب آن عمل بهره مند مي شود حتّي اگر توفيق انجام آن عمل خير را نيابد. [2]
بر همين اساس در فرهنگ اسلامي، انتظار فرج و اميد تحقّق دولت آل محمّد (ص) چنان قدر و قيمتي دارد كه شايد كمتر عملي مي تواند به آن برسد. كسي كه صادقانه انتظار ظهور آقا و مولايش را ميكشد و از ته دل براي فرج آل محمّد دعا مي كند؛ ثوابش برابر با كسي است كه ظهور را دريابد و با مولايش همراه شود.
امام صادق (ع) فرمودند:
هر كس بعد از نماز صبح و نماز ظهر بگويد: «الّلهمّ صلّ علي محمّدٍ و آل محمّدٍ و عجّل فرجهم؛ خداوندا! بر محمّد و خاندان او درود فرست و در فرج ايشان تعجيل فرما» نميرد تا قائم(ع) را دريابد. [3]
اميدواريم كه اين حديث همواره به ياد ما باشد تا با عمل به آن، بعد از هر نماز، ياد انتظار و اميد فرج در دل ما زنده شود و ان شاء الله ظهور مولايمان را درك كنيم.