5- اجراى سنن انبیا علیهم السلام در باره ى حضرت مهدى (عج)
نهان زیستی و غیبت پیشوایان دین از سنت‌ها و روش های خداوند است و در زندگی برگزیدگانی چون: ادریس، الیاس، موسی، عیسی و خضر علیهم السلام اتفاق افتاده است. و این سنت خداوند است و تغییری در آن رخ نمی دهد و طبق روایات یکی از دلایل غیبت امام زمان (عج) همین اجرای سنت الهی است.
1- امام باقر(ع) فرموده اند: «هی والله السنن القذة بالقذة، ومشکاة بمشکاة، و لا بد یکون فیکم ما کان فی الذین من قبلکم، ولو کنتم علی امر واحد کنتم علی غیر سنة الذین من قبلکم ...: به خدا سوگند آن سنت خداست ومو به مو اجرا خواهد شد هرآنچه در میان امت های پیشین واقع شده بدون تردید در میان شما نیز واقع خواهد شد واگر جز این بود شما بر خلاف اقوام قبلی میشدید در صورتیکه سنت خدا تغییر ناپذیر است ...» [1]
2- حدثنا عن حنان بن سدیر، عن ابیه، عن ابى عبدالله علیه السلام، قال: «ان للقائم منا غیبة یطول امدها.» فقلت له: «ولم ذاک، یا بن رسول الله؟» قال: «ان الله عزوجل ابى الا ان یجرى فیه سنن الانبیاء علیهم السلام فی غیباتهم، وانه لابد له - یاسدیر - من استیفاء مدد غیباتهم. قال الله عزوجل: «لترکبن طبقا عن طبق»؛ اى سننا على من کان قبلکم.» حنان بن سدیر، از پدرش از امام صادق علیه السلام روایت کند که فرمود: «براى قائم ما، غیبتى است که مدت آن به طول مى انجامد.» گفتم: «اى فرزند رسول الله آن، براى چیست؟» فرمود: «خداوند عزوجل، مى خواهد درباره ى او، سنت هاى پیامبران علیهم السلام را در غیبت هایشان جارى سازد. اى سدیر! گریزى از آن نیست که مدت غیبت هاى آن ها به سر آید. خداوند عزوجل فرمود: همانا، همهى شما پیوسته از حالى به حال دیگر منتقل مى شوید»؛ یعنى، سنت هاى پیشینیان، درباره ى شما هم جارى است» [2]
3- همچنین امام صادق (علیه السلام) دراین مورد فرموده اند: «وجه الحکمة فى غیبته، وجه الحکمة فى غیبات من تقدّمه من حجج اللّه تعالى ذکره: وجه حکمت در غیبت او، همان وجه حکمت در غیبت هایى است که توسط حجّت هاى الهى پیش از او صورت گرفته، به عبارت دیگر می توان وجه غیبت حضرت مهدى (علیه السلام) را استمرار همان سنّت حکیمانه اى دانست که در ادوار گذشته تاریخ به غیبت بسیارى از انبیاء و اولیاء انجامیده است.» [3]
4- باز هم امام صادق (علیه السلام) فرموده اند: «إنّ سنن الانبیاء(علیهم السلام) بما وقع بهم من الغیبات حادثة فى القائم منّا اهل البیت حذوالنّعل بالنّعل و القذّة بالقذّة: سنت هاى پیامبران نسبت به غیبت هایى که برایشان پیش آمد، همگى به طور تمام و کمال در مورد قائم ما اهل بیت، اتفاق می افتد.» [4]
پی نوشت:
1- بحارالانوار ج52 ص 110، روزگار رهایی ترجمه علی اکبر مهدی پور ،ص 191
2- علل الشرایع، ج 1، ص 245، باب179 ح 7; کمال الدین، ص 481. هر دو کتاب، از شیخ صدوق است. بحارالانوار از هر دو نقل کرده است. بحارالانوار، ج52، ص90، باب20، ح3، منتخب الاثر از بحار و آن از عیون اخبار الرضا نقل می کند. ص 326، ح 18.
3- بحار الانوار ج 52 صفه 91 به نقل از علل الشرایع.
4-كمال الدین ج 2 باب 33 حدیث 31 صفحه 345.
*چنانچه نویسنده این مقاله را می شناسید، به ما اطلاع دهید.
