اسفند
مولاجان چقدر این روزها و شب های زمینی به شوقِ آمدنت زود می گذرند تا تمام هستی را به عشق آباد ظهورت برسانند.
می خواهم برایت از این روزهای زمین بنویسم که لباسِ نو بر تَن زمینیان می پوشاند تا مژده ی پایان زمستان را با بوی بهار و بارانش به اهل زمین بدهد.
امروز، زمین، لبریز از هیاهوست برای رسیدن بهار، این زمین چه مغرورانه بهارش را به رُخ هستی می کشد.
آقاجان، دلم گرفت که چرا این روزها خبری از بهارِ غیبت مولای من نیست!
چرا در هیاهوی حیاتِ تازه ی زمین، حرفی از سرآمدن غیبتِ عزیز فاطمه نیست!
چرا اهل زمین، لباس نو برای جسم هایشان می خرند ولی روح هایشان لباسی کهنه بر تن دارد!
نمی دانم...
مولای من! برایت آرزویی آسمانی دارم در آستانه ی بهارِ زمین.
آرزو می کنم روزی بهارِ غربتت به ظهور برسد و تو هم با بهار برای بهاری کردن جان ها و قلب ها بیایی و دل های یخ زده را از غیبت رها کنی. دلتنگِ ظهورم مهدی جان و جز تو مرا آرزویی نیست.
تمام آرزوهای من در یک قدمِ مبارکت خلاصه می شود که از غیبت بیرون بیایی و چشم روزگار را به جمالِ آسمانی ات نورانی کنی.
هر چند که عاشقانه می نویسم برایت؛ اما این باران پاییزی که از چشمانم می بارد خبر از پایانِ زمستانِ غربت می دهد...
دلم روشن است جانِ مهدی که زمستان غیبتت رو به پایان است و من در آخرین روزهای زمستانش ایستاده ام.
بوی بهارِ ظهورت در ماسِوای جانم پیچیده که در راهی...
فقط زمانِ رسیدنت را نمی دانم.
به بهار دنیا غبطه می خورم که مَردمش از روز رسیدنش خبر دارند و من از روز آمدن بهار ظهور مولایم بی خبرم!
هر چند اگر بدانم در راهی و به روز آمدنت نمی رسم درد فراقت مرا خواهد کُشت همان بهتر که ندانم بهارِ آمدنت چند سال دیگر است یا چند روز دیگر...
برای من که لحظه هایم به انتظارِ رسیدن بهار ظهورت می گذرد، چه فرقی می کند امروز بیایی یا فردا...
اما خواهشی دارم عاجزانه از محضرت، که غمِ بلندی شب های طولانیِ غیبتت را نخوری، که دلم آتش بگیرد از غربت تنهایی ات در غیبت.
می دانی مولاجان، دلم می خواهد روزی بیاید و تو آمده باشی و من برای تبریک عید ظهورت به محضرت بیایم و خاک پایت را سُرمه ی چشمانم کنم.
دلم می خواهد روزی بیاید و من با بهار ظهورت، برای آمدنت جشنِ ظهور بگیرم و تمام اهل زمین و آسمان را به میهمانی دعوت کنم.
عیدِ من آن روزی است که مولایم در هستی ظاهر شود و بی پرده، تمام هستی را به نور حضورش درخشان کند.
به امید عید نوروزی در عشق آبادِ ظهورت آقای من.
