وظايف و محور کلّي فعاليت هاي نواب اربعه

1- زدودن شک و حيرت مردم درباره ي وجود امام مهدي:
مهمترين وظيفه اي که نواب اربعه به ويژه سفير اول يعني عثمان بن سعيد عَمري بر عهده داشت، اين بود که براي شيعيان ثابت کند، امام عسکري (ع) فرزندي دارد که اکنون امام و او نايب خاص آن حضرت مي باشد.

2- حفظ امام مهدي از راه پنهان داشتن نام و مکان حضرت:
امام مهدي (ع) در توقيعي به محمد بن عثمان بن سعيد عَمري بيان داشت که از ذکر نام و نشان آن حضرت خودداري کند و در جهت پنهان داشتن نام و مکان آن حضرت بکوشد. ابوسهل نوبختي در جواب اين سؤال که چرا تو سفير ناحيه مقدسه نشدي؟ فرمود: «من نمي توانم مانند حسين بن روح سرّ نگهدار باشم»

3- سازماندهي و سرپرستي سازمان وکالت:
از طريق اين سازمان، شيعيان پرسش ها و شبهات ديني خود را با وکلا در ميان مي گذاشتند و آنان به واسطه ي سفير از ناحيه ي مقدسه پاسخ را به شيعيان مي رساندند، و نيز وجوه شرعي خود را به وکلا مي دادند و وکلا آن را به مسئول سازمان تحويل مي دادند.

4-پاسخ گويي به پرسش هاي فقهي و مشکلات عقيدتي:
آنان گاهي پرسش هاي فقهي و مسائل مستحدثه شيعيان را به عرض امام مهدي (ع) مي رساندند و پاسخ آن را دريافت و به شيعيان ابلاغ مي کردند.

5- اخذ و توزيع اموال متعلق به امام مهدي:
امام مهدي (ع) در روز بعد از رحلت امام حسن عسکري (ع) و يا در همان روز، بعد از مراسم خاک سپاري امام به هيأت قمي ها دستور داد که از اين به بعد، اموال متعلق به آن حضرت را به وکيلش در بغداد (ابوعمرو، عثمان بن سعيد عَمري) تحويل دهند.

6- مبارزه با غلات و مدعيان دروغين نيابت و بابيّت:
در راستاي همين وظيفه، در اين دوره هفتاد ساله هر کسي که به دروغ ادعاي بابيّت و وکالت نمود، مثل حلاج، شلمغاني و ديگران، با آنان به مبارزه برخاستند و از ناحيه ي مقدسه توقيعاتي به واسطه ي آنان صادر شد، و با روشن شدن ماهيّت آنان، شيعيان اماميه از اين انحرافات مصون ماندند و به سفارت نواب اربعه و وکالت بيشتر اعتماد نمودند.

7- مبارزه با وکلاي خائن:
گاهي برخي از وکلا منحرف مي شدند و از وظايف اصلي خود عدول مي کردند. در اين صورت مشکلاتي را براي سازمان مخفي وکالت به وجود مي آوردند، و گاهي وجوه شرعي را نزد خود نگاه مي داشتند، در اين صورت نواب اربعه هر کدام به نوبه ي خود مسئوليت داشتند تا با آن وکيل خائن مبارزه کنند.

8- آماده سازي مردم براي پذيرش غيبت کبرا:
اين وظيفه بيش از همه بر دوش ابوالحسن علي بن محمد سمري، آخرين سفير امام مهدي (ع) سنگيني داشت. از اين رو امام مهدي (ع) از راه اعجاز به او کمک کرد و شش روز قبل از مرگش توقيعي صادر نمود و زمان دقيق وفات وي را بيان داشت تا اينکه حجت بر همگان تمام شود و اذهان، آماده پذيرش دوره ديگري از غيبت آن حضرت باشد.