يا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناكَ خَليفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوى فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَديدٌ بِما نَسُوا يَوْمَ الْحِسابِ
اى داوود، ما تو را در زمين خليفه [و جانشين] گردانيديم پس ميان مردم به حقّ داورى كن، و زنهار از هوس پيروى مكن كه تو را از راه خدا به در كند. در حقيقت كسانى كه از راه خدا به در مى روند، به [سزاى] آنكه روز حساب را فراموش كرده اند عذابى سخت خواهند داشت.
در تفسیر اطيب البيان في تفسير القرآن از سيد عبد الحسين طيب
«فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ» در این آیه به اختیارات امام و اطاعت از امام اشاره می کند. اطاعت از امام واجب و مخالفت با وی حرام است. تنها امام است که می تواند جانشین پس از خود را تعیین کند، حال چه بعد از امام نایبان عام یا خاص باشند و چه امام معصوم.
