بسياري از آيات قرآن مجيد مؤيد اين حقيقت است و دوران خوشي و امنيت را نويد مي دهد که يقيناً همه ي جهان را فرا خواهد گرفت و بشريت از رفاه و عدالت و آزادي و از تمام مايحتاج يک زندگي آبرومندانه برخوردار خواهد شد.
قرآن مجيد مي فرمايد:
«و لقد کتبنا في الزبور من بعد الذکر ان الارض يرثها عبادي الصالحون.» [1]
«و ما بعد از تورات در زبور داود نوشتيم و در کتب انبياء سلف وعده داديم که البته بندگان نيکوکار من ملک زمين را وارث و متصرف خواهند شد.»
پس اسلام ادامه ي اديان پيشين آسماني است که جملگي به بشريت، آينده ي سعادت باري را نويد مي دهند تا فرمانروایي زمين تا فرمانروایي زمين و جهان از آن طلايه داران با ايمان و نيکوکار گردد و زماني که اين فرمانراوایي به دست طلايه داران با ايمان و نيکوکار بيفتد فرصتي براي سعادت و يک دوره رفاه، دست خواهد داد.
خداوند بزرگ مي فرمايد:
«انا لننصر رسلنا و الذين آمنوا في الحياة الدنيا و يوم يقوم الاشهاد.» [2]
«ما (که خداي توانایيم) البته رسولان خود و اهل ايمان را هم در دنيا (بر دشمنانشان) ظفر و نصرت مي دهيم و هم روز قيامت که گواهان (اعمال نيک و بد) به شهادت برخيزند.»
بديهي است پيامبران که خود، خواهان خوشبختي و عدالت و آزادي اند و پيروانشان که خويشتن را وقف خدمت آرمان هاي مقدس ياد شده کرده اند از گزند و آسيب در امان نبوده اند. آنچه پيامبران و پيروانشان متحمل شدند به مراتب سخت تر از رنج هایي است که ساير مردم کشيدند؛ زيرا آنان جبهه ي مبارزه و جهاد را به خاطر خوشبختي بشريت و حيثيت او رهبري مي کردند، لذا سرنيزه هاي ستم و طغيان به سوي سينه هاي آنان روانه گشت و زندگي دنيایي آنان مبدل به يکپارچه درد و رنج و تعب در راه خدا شده بود. و لکن خداوند تبارک و تعالي به پيامبران و اهل ايمان وعده ي برآورده شدن آرمان هاي والايشان و چشيدن طعم شيرين پيروزي سريع در دنيا و لذت اجر و ثوابش در آخرت را داده است.
به فرموده ي خداي تعالي:
«هو الذي ارسل رسوله بالهدي و دين الحق ليظهره علي الدين کله و لو کره المشرکون» [3]
«اوست خدایي که رسول خود (محمد مصطفي صلي الله عليه و آله) را با دين حق به هدايت خلق فرستاد تا بر همه ي اديان عالم تسلط و برتري دهد هرچند مشرکان و کافران ناراضي و مخالف باشند.»
اين آيه سه بار در قرآن کريم تکرار شده است تا وعده ي پروردگار را در مورد گسترش دين اسلام در پهنه ي گيتي و پيدايش حقيقي و به کار بردن آن را در پي ناکامي همه ي مکاتب و اديان ديگر به ثبوت برساند.
به فرموده ي خداي تبارک و تعالي:
«و نريد ان نمن علي الذين استضعفوا في الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثين.» [4]
«ما اراده کرديم که بر ناتوان شدگان زمين منت گذارده و آنها را پيشوايان خلق قرار دهيم و وارث ملک و جاه فرعونيان گردانيم.»
پروردگار، گروه هاي ستمديده و مستضعف و رنجديده ي زمين که بهترين نمونه هاي آنان ائمه ي بر حق و اهل بيت محمد صلوات الله عليهم اجمعين هستند منت خواهد گذارد تا عملاً رهبري جهان را به عهده گيرند و در پناه حکومت عدل و ايمان وارثان ثروت هایي شوند.
اينها همه به راستي نشانه هاي روشني است که تأکيد بر اين دارند که حق سرانجام پيروز شده و پيروان حق زمام جهان را بدست گرفته و آن را به ساحل امن و امان رهنمون خواهند شد.
بي شک اين وعده ها در تاريخ گذشته ي انسان تحقق نيافت و تا به امروز نيز جامه عمل نپوشيده است و جز دو راه چاره اي نيست:
يا اينکه به درستي اين وعده مشکوک باشيم که بايد از اين تفکر پناه بر خدا برد يا اينکه بر اين عقيده باشيم که اين وعده ها در آينده تحقق خواهند يافت و يقيناً نمي توان در صحت و درستي اين وعده ها تشکيک نمود زيرا که:
«وعد الله لا يخلف الله وعده.» [5]
اين وعده الهي است و خدا هرگز خلاف وعده نمي کند.
و نيز بر مبناي آيه ي شريفه ي قرآن که مي فرمايد:
«ان الله لا يخلف الميعاد.» [6]
به درستي که خداوند خلاف وعده نخواهد کرد.
ناگزيريم که مطمئن باشيم که اين وعده ها در آينده به صورت يک حقيقت واقعي درآيند هر چند که اين آينده دور باشد.
