عدالت جهاني و مهدويت
آيات قرآن کريم و انبوهي از روايات، بيانگر اين واقعيت است که آينده جهان و پايان تاريخ به سويي مي ‌رود که جهان پر از ظلم و جور و تباهي با قيام منجي بشريت، از همه ستم ‌ها پاک و سرشار از عدل و داد خواهد شد و اين سنت الهي است. حديث معروف نبوي (ص) «يملأ الله الارض به قسطاً و عدلاً کما مُلِئَتْ ظُلماً و جوراً» که در طرق عامه و خاصه، در کتاب ‌هاي زيادي نقل شده و متواتر يا نزديک به تواتر است، از اين جريان به پرشدن زمين از قسط و عدل تعبير مي ‌کند که با توجه به مفهوم دقيق اين دو کلمه (قسط به معناي نفي هرگونه تبعيض، و عدل به معناي نفي هرگونه تجاوز) ترسيم بسيار جالبي از وضع آن جامعه آرماني مي ‌کند. عدل و داد، نه در يک بُعد، که در تمام ابعاد، از اقتصاد گرفته تا فرهنگ و عقايد و از داخل خانه‌ ها گرفته تا مهم‌ ترين مراکز بين ‌المللي، حاکم خواهد شد. به تعبير خود روايت، هر قدر امروز ظلم، بيدادگري، تبهکاري، استعمار، استثمار، خونريزي و فساد در جهان مادي حکمفرما است، به همان اندازه عدل و داد در آن جامعه آرماني حاکميت پيدا مي‌ کند و به خودکامگي‌ هاي مستکبران پايان مي‌ دهد. اميرمؤمنان (ع) در اين باره مي‌ فرمايد:
«... فيريکم کيف عدل السيره و يحيي ميت الکتاب و السنه.»
او به هنگام قيام، عدالت اسلامي و دادگري و روش پيامبر در عدالت را در چشم انداز جهانيان قرار خواهد داد و کتاب و سنت را که پيش از او مرده اند، زنده خواهد کرد.
ارزش عدالت جهاني
در حالي که جهاني ‌سازي سرمايه‌ سالارانه هدف نهايي نظام‌ هاي اجتماعي فرهنگي خود را آزادي بي حد و مرز جنسي و مصرفي براي آب کردن توليد انبوه کالاها و خدمات کارخانه ‌هاي خود و رسيدن به سود صاحبان سرمايه مي ‌داند، به طوري که همه چيز ديگر بايد در راه اين هدف قرباني شود، عدالت،‏ به عنوان هدف نهايي نظام‌ هاي اجتماعي و فرهنگي اسلام تعيين شده است. عدالت يکي از مسائلي است که به وسيله اسلام، زندگي خود را از سر گرفت و ارزش بسيار يافت. اسلام به عدالت، تنها توصيه نکرد و يا تنها به اجراي آن قناعت نورزيد؛ بلکه ارزش آن را بالا برد و آن را هدف نهايي نظام ‌هاي اجتماعي فرهنگي خود در سطح محلي، ملي، منطقه ‌اي و جهاني اعلام کرد. البته تحقق عدالت در سطوح جهاني، مشروط به وجود آمادگي جهاني و رهبر جهاني است. يکي از مصاديق بارز آمادگي جهاني، يأس و نوميدي از پارادايم غالب سرمايه ‌سالارانه جهاني است؛ همان ‌طوري که يأس از نظام کمونيستي ـ صرف ‌نظر از اين‌که چه عواملي موجب يأس شده بود ـ موجب فروپاشي ابرقدرت شرق شد.
رهبري جهاني بايد عظمتي داشته باشد که فقط در امام زمان (ع) متحقق است.

امکان تحقق عدالت جهاني
نقطه زيربنايي و مهم در برنامه کار امام زمان (ع) انسان ‌سازي و جهاد اکبر براي همه مردم است؛ زيرا تا انسان ‌ها ساخته نشوند، جامعه بنياد صحيح نخواهد يافت. همچنين با توجه به اين‌که در حکومت جهاني امام زمان (ع)، نهادهاي اجتماعي فاسد و شيطاني نيز از بين رفته‌ اند، بنابراين امکان تحقق اين آرمان که تمام مفاسد ريشه‌ کن شود و در صحنه اجتماع ظهور و بروز نداشته باشد، کاملاً قابل تصور است. در آيات قرآن مجيد آمده است: شيطان پس از رانده ‌شدن از درگاه خدا، از پيشگاه مقدس او تقاضا کرد که عمر جاويدان (تا پايان دنيا) براي اغواي بني آدم پيدا کند (البته اين هم از شيطنت او بود که تقاضاي بازگشت و توبه نکرد، بلکه تقاضاي ادامه گناه و فساد و ويرانگري نمود!). عرض کرد: (ربّ فانظرني الي يوم يبعثون)؛ پروردگارا! مرا تا روز قيامت مهلت ده». ولي در برابر اين درخواست، به او چنين خطاب شد: (انک من المنظرين الي يوم الوقت العلوم)؛ به تو مهلت داده مي شود، اما تا روز و وقت معين».
از سوي ديگر، در حالات امام مهدي (ع) چنين آمده است که «يوم الوقت المعلوم» زمان ظهور آن حضرت و برقراري حکومت عدل الهي او مي ‌باشد. در حديثي چنين مي ‌خوانيم که در صحف ادريس پيامبر آمده است:
تو تا زمان معيني مهلت داده خواهي شد؛ تا زماني که مقدر کرده‌ ام زمين را از کفر و شرک و معاصي پاک کنم و براي آن روز، بندگاني انتخاب کرده‌ ام که قلوبشان را براي ايمان آزموده ام. آنان را جانشينان در زمين قرار مي ‌دهم و دينشان را پا برجا مي کنم تا مرا بپرستند و چيزي را شريک من قرار ندهند. من در آن روز، تو (شيطان) و سواره و پياده لشگرت، همگي را نابود مي‌ کنم.
البته شيطان چون ابزار کارش از دستش گرفته شده است، گويي مرده است و قدرت بر اغواگري ندارد. لشگر شيطان و ابزار او، استکبار جهاني، حکومت ‌هاي خود کامه، ثروت ‌هاي نامشروع، مراکز فساد، تبليغات زهرآگين و گمراه ‌کننده و مانند اين ‌ها است و مي ‌دانيم در آن حکومت حق و عدالت، جايي براي اين لشکريان و آن ابزار نخواهد بود. البته هيچ‌ گاه آزادي اراده و اختيار از انسان ‌ها گرفته نخواهد شد و ريشه شهوات نيز در وجود انسان باقي خواهد بود؛ امّا عواملي که به آن‌ ها دامن بزند وجود نخواهد داشت. برعکس، وسایل حاکميت عقل و ايمان بر شهوات، براي طالبان حق و سالکان راه خدا آماده است.
نویسنده: ناصر جهانيان