آيه 25 حج: ملحدان دوران غیبت

إِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا وَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ وَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ الَّذي جَعَلْناهُ لِلنَّاسِ سَواءً الْعاكِفُ فيهِ وَ الْبادِ وَ مَنْ يُرِدْ فيهِ بِإِلْحادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذابٍ أَليمٍ
بى‏ گمان، كسانى كه كافر شدند و از راه خدا و مسجد الحرام- كه آن را براى مردم، اعم از مقيم در آنجا و باديه ‏نشين، يكسان قرار داده‏ ايم- جلوگيرى مى‏ كنند، و [نيز] هر كه بخواهد در آنجا به ستم [از حق‏] منحرف شود، او را عذابى دردناك مى‏چشانيم.


سيد عبد الحسين طيب در ذیل این آیه در کتاب اطيب البيان في تفسير القرآن می گوید:

(وَ مَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحادٍ بِظُلْمٍ): الحاد به معنای ميل از حقّ است و در معنای عام به كفّار و مشركين و لا مذهب ها مي‏گويند. و همچنین کسانی که از خدا و رسول برگشتند، و در مسجد الحرام يا در مدينه براي اعراض از امير المؤمنين اجتماع كردند.
پیروان اسماعيليّه كه در غيبت امام مي‏گويند تكليف (واجبات دین) نيست ملاحده شمرده شده اند، مثل قماميّه كه صريحاً می گویند در غيبت امام تكليف نيست.
تفاوت اسماعيليّه با قمامیه در اين است كه اینها اسماعيل را امام غايب مي‏دانند و آنها حضرت بقيه اللَّه را غايب مي‏گويند و هر دو گروه ملحد شمرده می شوند.