دیدار با امام زمان (عج) در دوران غیبت صغری پس از شهادت امام عسکری (ع)

گروه دوم کساني هستند که پس از رحلت حضرت عسکري عليه ‏السلام و در دوران غيبت صغري به ديدار دوازدهمين امام نور، حضرت مهدي عليه ‏السلام مفتخر شده‏ اند.
شمار اين گروه بسيار است و برشمردن نام همگي آنان مشکل که در اينجا به نام برخي از آنان اشاره مي‏ رود:

1- «ابوالأديان» از نخستين کساني است که در نخستين ساعات رحلت حضرت عسکري عليه ‏السلام و آغاز ولايت و امامت امام مهدي عليه‏ السلام به ديدار آن گرامي مفتخر گرديد و تجلي شکوهبار او را در نماز بر پيکر پاک پدر، دريافت پاسخ نامه ‏ها و حل مشکل کاروان قم را به دو چشم خود نگريست. [1]

2- از ديگر افرادي که به ديدار آن خورشيد جهان افروز، مفتخر گرديد «حاجز بن يزيد وشاء» مي‏ باشد. او شاهد تجلي قدرتمندانه حضرت مهدي عليه ‏السلام به هنگام رحلت پدر و نماز بر پيکر پاک او بود و بعدها هم به وکالت آن حضرت برگزيده شد.

3- از کساني که آن حضرت را پس از رحلت پدر گرانقدرش حضرت عسکري عليه ‏السلام ديد، عمويش «جعفر» بود. جعفر سه بار حضرت مهدي را ديد:
1-3- يک بار، هنگامي بود که مي‏ خواست بر پيکر پاک امام عسکري عليه ‏السلام نماز آغاز کند که بناگاه حضرت مهدي عليه ‏السلام تجلي کرد و رداي او را گرفت و کشيد و فرمود:
«تنح يا عم! أنا أولي بالصلاة علي أبي» [2]
عمو! برو عقب که من بر نماز خواندن بر پيکر پاک پدرم، از همگان سزاوارترم.
2-3- دومين بار هنگامي بود که جعفر، ادعا کرد که وارث امام عسکري عليه ‏السلام است و اموال او را بايد به ارث ببرد که حضرت مهدي عليه ‏السلام از نقطه ‏اي که جعفر نمي ‏دانست ظاهر شد و خطاب به او فرمود:
«يا جعفر! مالک تتعرض في حقوقي؟!»
جعفر! تو را چه رسد که به حقوق من متعرض گردي؟
و آنگاه در حالي که بهت و هراس، سراپاي جعفر را گرفته بود، آن حضرت از برابر ديدگانش نهان شد. [3]
3-3- سومين ديدار جعفر، هنگامي بود که براساس وصيت حضرت عسکري عليه ‏السلام تصميم گرفتند پيکر پاک او را در همان خانه ‏اي که امام هادي عليه ‏السلام مدفون است، به خاک بسپارند که جعفر پيش آمد و به خاطر کارشکني گفت: «اين خانه، خانه من است و نبايد اينجا به خاک سپرده شود.»
در اين هنگام حضرت مهدي عليه ‏السلام ظاهر شد و فرمود:
«يا جعفر!... أدارک هي؟!»
جعفر! آيا به راستي اين خانه، خانه توست؟
و آنگاه از برابر ديدگان او غایب گرديد و جعفر ديگر او را نديد. [4]

4- از کساني که پس از حيات پدر و در دوران غيبت کوتاه مدت امام عصر عليه ‏السلام آن گرانمايه را ديده‏ اند، انبوه مردمي بودند که براي نماز بر پيکر حضرت عسکري عليه ‏السلام در بيت رفيع ولايت گرد آمده بودند. آنان همگي ديدند که حضرت مهدي عليه ‏السلام چگونه پرشکوه و پرصلابت تجلي کرد و پيش آمد و جعفر را کنار زد و خود بر پيکر پاک پدرش نماز گزارد.

5- گروه ديگري که در غيبت صغري به ديدار آن حضرت مفتخر گرديدند، کاروانياني بودند که در روزهاي نخستين هفته رحلت حضرت عسکري عليه ‏السلام به سامرا آمده بودند و در همانجا توفيق ديدار، نصيب آنان گرديد.

6- «سيما» از غلامان «جعفر» يا از مأموران خليفه خودکامه «عباسي» است. او به دستور آنان، درب خانه حضرت عسکري عليه‏السلام را شکست و وارد خانه گرديد که بناگاه حضرت مهدي عليه‏السلام در حاليکه سلاح سردي به دست داشت بر او ظاهر شد و خطاب به او فرمود:
«ما تصنع في داري؟»
تو در خانه من چه مي ‏کني؟
«سيما» وحشت ‏زده گفت: «سرورم! جعفر مرا گسيل داشته است. او بر اين گمان است که پدرت حضرت عسکري عليه ‏السلام که از دنيا رفته است، پسري ندارد و خانه او به جعفر مي ‏رسد، اينک که خانه شماست و شما فرزند او هستيد من مي ‏روم.» و از خانه خارج شد. [5]

7- «ابراهيم بن ادريس» که از ياران حضرت هادي عليه ‏السلام بود، به ديدار امام عصر عليه ‏السلام مفتخر گرديد و درباره ديدارش گفت:
«من پس از رحلت يازدهمين امام نور، فرزند گرانمايه ‏اش حضرت مهدي عليه‏ السلام را که گويا جواني 20 ساله بود، زيارت کردم و پيشاني و دست مبارک او را بوسه باران ساختم.» [6]

8- از چهره‏ هاي بنام که در غيبت کوتاه مدت امام عصر عليه ‏السلام و پس از رحلت امام عسکري عليه‏ السلام به افتخار ديدار نايل آمد، جناب «علي بن مهزيار» است. او علاوه بر ديدار امام عصر عليه‏ السلام در منطقه طايف، روزهايي نيز افتخار ميهماني و ضيافت داشته که داستان او بسيار گسترده است. [7]

9- از ديگر شخصيت هاي بلند آوازه‏اي که در اين دوره به افتخار ديدار نايل گرديده، دومين سفير آن حضرت «محمد بن عثمان» است. از او پرسيدند: «آيا صاحب ‏الأمر را ديده‏ اي؟»
پاسخ داد: «آري!... آخرين ديدارم با او در کنار خانه خدا بود که آن گرامي دست به دعا و نيايش برداشته و مي‏ گفت:
«اللهم أنجز لي ما وعدتني.» [8]

10- و نيز از «عبدالله بن جعفر حميري» آورده‏ اند که مي ‏گفت: از جناب «محمد بن عثمان» شنيدم که مي ‏گفت: خودم وجود گرانمايه حضرت مهدي عليه ‏السلام را ديدم که پرده کعبه را گرفته بود و نيايشگرانه مي‏گفت:
«اللهم انتقم لي من أعدائي.» [9]
بار خدايا! انتقام مرا از دشمنانم بگير.

شمار کساني که در غيبت کوتاه مدت آن حضرت و پس از رحلت پدر گرانقدرش، آن حضرت را زيارت نموده ‏اند، بسيار است اگر بخواهيم نام و داستان همه آنان را بياوريم، سخن بسيار گسترده مي ‏شود به همين جهت به همين شمار بسنده مي ‏کنيم.