باز هم ماه تو ...
شعبان را می گویم عشق من ...
باز هم آمد ولی مثل هر بار بدون تو !
کاش میشد برای یک بار هم که شده وقت آمدن، تو را هم خبر می کرد؛ با هم می آمدید ...
فدای سرت عشق من ... حتماً ماه شعبان، امسال هم از محضر مبارکت اجازه نامه داشته که بی تو آمده، ولی با خودش عطر پیراهنت را به یادگار آورده تا قراری باشد برای دل بی قرار من ...
که بدانم در راهی و آمدنت نزدیک است ...