تمام آثار و فوايد و نتايج دنيوى و اخروى كه بر نيكى به والدين هست، دعا كننده براى حضرت قائمعليه السلام خواهد داشت، چنانكه در بخش سوم كتاب متذكر شديم كه امام پدر حقيقى تمام مردم است، پس هركه بر او ظلم كند عاق پدر حقيقى خويش گشته، و هركه به او نيكى نمايد به تمام آنچه بر نيكى كردن به پدر ظاهرى مترتب است رستگار مىشود. و ترديدى نيست كه والد حقيقى حقّش عظيمتر و مقامش بالاتر است، و از پدر ظاهرى نسبى انسان شايستهتر است كه به او احسان گردد.
دليل بر اين معنى - اضافه بر دلالت عقل سليم بر آن - در حديثى طولانى از تفسير امام عسكرىعليه السلام روايت شده كه فرمود: و البتّه حقّ ما بر شما عظيمتر است از حقّ پدر و مادرى كه از آنها متولد شدهايد، كه ما - اگر اطاعتمان كنيد - شما را از آتش به سوى خانه آرام و جاويدان نجات مىدهيم... . [1]
كما اينكه بدون شك دعا براى پدر - به خصوص با امر او به آن - از روشنترين انواع نيكى و مهمترين و سودمندترين آنها است. و امّا آثار و فوايد نيكى به والدين - از انواع مختلف خير دنيا گرفته تا ثوابهاى اخروى - از موضوع بحث ما در اين كتاب خارج است. طالبين به كتابهاى علماى بزرگ ما از قبيل كافى و بحار مراجعه نمايند.
اجابت دعوت خدا و رسول او
خداوند - عزّوجلّ - مىفرمايد: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا للَّهِِ وَلِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما يُحْيِيكُمْ؛ [2]اى كسانى كه ايمان آوردهايد! اجابت كنيد خدا و رسول را، هرگاه شما را فراخوانند بدانچه شما را زنده مىكند .
بدون شك منظور از زندگى در اين آيه، زندگى ابدى و معيشت خوش و خرّم است كه با پيروى كردن از پيغمبرصلى الله عليه وآله وسلم حاصل مىگردد، و قبلاً بيان كردهايم كه تمام آنچه جانشينان معصوم پيغمبر امر نموده يا انجام دادهاند، امر و فرمان خدا و رسول است.
و از مباحث گذشته و آينده اهتمام امامانعليهم السلام در دعا براى مولايمان صاحب الزمان و تعجيل فرج و ظهور آن حضرت معلوم گشته و جايى براى تأمل و ترديد نيست كه اهتمام بنده در اين امر بزرگ اجابت دعوت خدا و رسول اوصلى الله عليه وآله وسلم مىباشد.
اين معنى تحت عناوين ديگرى نيز در آيات مختلف قرآن آمده است، از جمله فرموده خداى تعالى: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنْكُمْ؛ [3] اى كسانى كه ايمان آوردهايد! اطاعت كنيد خدا را و اطاعت كنيد رسول و اولى الامر از خودتان را. و نيز تمام آياتى كه به انجام كارهاى نيك امر مىكند و تأسى جستن و پيروى و اظهار محبّت نسبت به پيغمبرصلى الله عليه وآله را دستور مىدهد.
[1] و مؤيّد اين معنى روايتى است كه در جامع الاخبار: 16؛ از پيامبر اكرمصلى الله عليه وآله وسلم آمده كه فرمود: حقّ علىّ بن ابى طالب بر مسلمين همچون حقّ پدر بر فرزندانش مىباشد. گفتنى است كه به روايات ثابت شده كه آنچه براى يكى از امامانعليهم السلام باشد براى همه امامان جارى است، يعنى اگر براى يكى از آنها حقّى بر ما ثابت شد براى همه آنها ثابت است. (مؤلف).
