دليل بر اين، روايتى است كه در تفسير امام عسكرىعليه السلام آمده، در حديثى طولانى از پيغمبر اكرمصلى الله عليه وآله وسلم كه فرمود: اگر مىخواهيد كه محمد وعلىعليهما السلام نزد خداوند منزلتهاى شما را والا سازند، پس شيعيان محمد و على را دوست بداريد و در برآوردن حوائج مؤمنين جدّيت نماييد، كه هرگاه خداى تعالى شما گروههاى شيعيان و دوستان ما را داخل بهشت گرداند، منادى او در بهشت بانگ زند: اى بندگان من! به رحمت من داخل بهشت شدهايد، پس آن را به مقدار محبّت خود نسبت به شيعيان محمد و على و برآوردن حقوق برادران ايمانى خويش بين خود تقسيم نماييد، آنگاه هركدام كه محبّتش نسبت به شيعه بيشتر و در اداى حقوق برادران مؤمن پيشقدمتر بوده، درجاتش در بهشت بالاتر خواهد بود تا آنجا كه در بين آنان كسى باشد كه از ديگرى به مقدار پانصد سال راه در كاخها و بهشتهاى بالاترى قرار گيرد. [1]
مىگويم: پيشتر يادآور شديم كه دعا در حقّ مولايمان حضرت حجّت ارواحنا له الفداء برآوردن بعضى از حقوق بزرگ و بسيار آن حضرت بر ما است.
اضافه بر اينكه برآوردن حاجت آن جناب نيز هست كه مؤمنين را در توقيع شريف امر فرمود: و بسيار دعا كنيد براى تعجيل فرج... .
و نيز زياد دعا كردن در اين باره از شدّت محبّت به آن حضرت و شيعيانش سرچشمه مىگيرد، زيرا كه گشايش وضع مؤمنين به ظهور و فرج آن جناب بستگى دارد، چنانكه مكرّر بيان كردهايم.
[1] تفسير امام عسكرى: 155؛ چاپ جديد: 441.
