جمع وَتد به معناى ميخ ها است.

در قرآن آمده است: و الجبال اوتادا [1]ما كوه ها را ميخ هاى زمين قرار داديم.

برخي با توجه به اين آيه گفته اند مى توان نتيجه گرفت كه اوتاد، مردانى خالص اند كه همچون كوه استوار و در خدمت حضرت مهدى ارواحنا له الفداء به سر مى برند.

برخى از اوتاد به سى نفرى كه همواره در خدمت حضرت مهدى ارواحنا له الفداء هستند و هرگاه يكى از آن ها بميرد، فرد صالح ديگرى جانشين او مى شود، تعبير كرده اند[2]

در صفت اوتاد آمده است: آنان قومى هستند كه طرفة العيني از پروردگارشان غفلت نمي كنند، و از دنيا مگر قوت روزانه جمع نمي كنند و از آنان، لغزش هاى بكر صادر نمى شود. [3] برخى گفته اند: اوتاد، چهار تن از اولياء هستند كه هميشه درعالم برقرارند و اگر يكى از آن ها بميرد، ديگرى به جاى او مى آيد . [4]

در حديث قدسى آمده كه خداوند عزوجل به پيغمبرش صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: اى احمد آيا مى دانى كه چرا تو را بر ساير انبياء برترى دادم ؟عرض كرد: نه ، فرمود: به يقين، خوى نيك، سخاوت طبع و رحمتى كه بر خلق داشتى و همچنين اوتاد الارض، اوتاد نشدند جز بدين صفات [5]

از اين حديث برمى آيد: همچنان كه كوه ها، ميخ هاى ظاهرى زمين اند[6]كه زمين با آن ها معتدل و متوازن مى ماند، در عالم معنا نيز اولياء الله ، ميخ هاى نگهدار زمين اند.