چون هدف از جنگها در زمان حضرت مهدى ارواحنا له الفداء نابودى ستمگران و تشكيل حكومت اسلامى است، شركت در جنگ در ركاب حضرت نيز از پاداشى چند برابر برخوردار است.
امام باقر علیه السلام به شيعيان مى فرمايند: اگر شما چنان باشيد كه ما سفارش كرده ايم و از امر ما سرپيچى نكنيد، اگر در آن حال كسى از شما پيش از ظهور قائم ما بميرد، شهيد خواهد بود و اگر حضرت را درك كند و در ركاب او به شهادت برسد، پاداش دو شهيد را دارد و اگر يكى از دشمنان ما را بكشد، پاداش بيست شهيد را خواهد داشت. [1]
در روايت ديگرى مى خوانيم: رزمنده امام، اگر دشمن ما را بكشد، پاداش بيست شهيد را دارد و كسى كه همراه قائم ما به شهادت برسد، پاداش بيست و پنج شهيد براى اوست. [2] اميرالمؤمنين علیه السلام درباره شيوه رفتار امام زمان ارواحنا له الفداء با شهيدان و خانواده آنان مى فرمايد: حضرت قائم ارواحنا له الفداء پس از عمليات روانه كوفه مى شود و در آن جا اقامت مى گزيند ... و هيچ شهيدى نمى ماند مگر آن كه حضرت بدهى او را مى پردازد و براى خانواده اش حقوق و مستمرى قرار مى دهد. [3]
و امَا دو آرزو در روايات ما مطلوب است: يكى، بودن در كربلا وشهادت در ركاب حسين علیه السلام يا ليتنى كنت معكم فافوز فوزا عظيما [4] و ديگرى، فيض جهاد و شهادت در ركاب حضرت مهدى ارواحنا له الفداء اللهم اِنى اُجددُ له فى صبيحة يومى هذا.... واجعلنى من انصاره..... والمستشهدين بين يديه... فَاَخرجنى من قبرى مؤتزرا كفنى، شاهرا سيفى ..... [5]
[1] بحارالانوار ج 52، ص 123 و 317 امالى طوسى ج1 ص 236.
[2] كافى ج 2، ص 222 .
[3] بحا رالانوار ج 52، ص 224.
[4] مفاتيح الجنان زيارت مطلقه امام حسين علیه السلام.
[5] همان دعاى عهد .
