برخى تصور مي كنند كه اعتقاد به مهدى منتظر ارواحنا له الفداء ويژه شيعيان است در حالى كه اصل اين عقيده از نظر اهل سنت، با شيعه همسان بوده و بين اين دو فرقه از حيث بشارت هاى پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم راجع به ظهور آن حضرت و مأموريت جهانى وى و درباره شخصيت برجسته و نفوس آن بزرگوار و حتى نشانه هاى ظهور و ويژگى هاى انقلاب او، تفاوتى وجود ندارد . تنها تفاوتى كه وجود دارد اين است كه اغلب دانشمندان اهل سنت مي گويند: حضرت هنوز متولد نشده و غايب نيست، بلكه به زودى متولد خواهد شد و به آن چه پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم بشارت داده جامه عمل مى پوشاند و عده كمى از آنان در مورد ولادت و غيبت او، با شيعه هم عقيده اند. [1]
آن چه از مجموع منابع تاريخى وحديثى اهل سنت استفاده مى شود اين است كه مسأله ظهور حضرت مهدى ارواحنا له الفداء مورد اتفاق و اجماع مسلمين است . مؤلف كتاب الإمام المهدى ارواحنا له الفداء استاد على محمد على دخيل، اسامى 205 نفر از بزرگان اهل سنت را در كتاب خود آورده، به اين ترتيب كه تعداد سى نفر از آن ها مستقلاً درباره حضرت مهدى ارواحنا له الفداء كتاب نوشته اند وسى و يك نفر ديگر فصلى را در كتاب هاى خود به روايات حضرت مهدى ارواحنا له الفداء اختصاص داده اند و 144 نفرشان به تناسب هاى مختلف، روايات حضرت مهدى ارواحنا له الفداء را در كتاب هاى خود آورده اند. [2]
حتى اين اعتقاد در معروف ترين و معتبرترين كتب روايى اهل سنت، يعنى صحاح سته [3]آمده است.
اين محدثان نامى اهل سنت، روايات مربوط به حضرت مهدى ارواحنا له الفداءرا از: عمر بن خطاب، عبدالله بن مسعود، عبدالله بن عباس، ثوبان، جابر بن عبدالله انصارى، جابر بن سمره، عبدالله بن عمر، عبدالله بن عمرو بن عاص، انس بن مالك، ابو سعيد خدرى، أم سلمه و غير اين ها نقل كرده اند. [4]
[1] عصر ظهور , علي کوراني , ص 391.
[2] آخربن اميد، داود الهامى ص 223.
[3] صحاح سته عبارتند از: صحيح بخارى صحيح مسلم، سنن ابن داود ,سنن ترمذى, سنن نسايي، و سنن ابن ماجه.
[4] ظهور حضرت مهدى ارواحنا له الفداء از ديدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان، هاشمى شهيدى، ص 71.
