گروهى از ياران وى گفتند: درست است كه او درگذشت و به خاك سپرده شد، ولى در روز سوم از قبر خود برخاسته و به آسمان رفته است و دوباره براى پادشاهى بر روى زمين برخواهد گشت.
همچنين گفتند: حضرت عيسى براى اين كشته شد كه فداى گناهان مردم شود و مدعى شدندكه پيامبران پيشين درد و رنج و تصليب وی را پيشگويى كرده بودند. از نظر مسيحيان، حضرت عيسى علیه السلام شهيد نشد، بلكه قربانى گناهان مردم گرديد.
تا جايى كه تاريخ نشان مى دهد، اين باور زير بناى مسيحيت بوده است و مسيحيان در تبليغات خود اين مسأله را بسيار مطرح می كنند.
پس از صعود حضرت عيسى علیه السلام مسيحيان يقين داشتند كه او به زودى مى آید، زيرا از حضرت عيسى علیه السلام نقل مى شد كه درباره خود گفته است: پسر انسان خواهد آمد در جلال پدر خويش به اتفاق ملائكه خود، و در آن وقت هركس را موافق اعمالش جزا خواهد داد.
شوق ظهور عیسی مسیح علیه السلام مردم بر اثر علاقه شديد به بازگشت حضرت عيسى علیه السلام دچار توهمات شدند و تاريخ هايى را براى اين رويداد پيشگويى كردند. اين پيشگويى ها، مانند پيشگويى هاى مشابه آن در اديان ديگر، غلط از آب در آمد و در نتيجه، رهبران دينى مردم را از اين كار برحذر داشتند .
فرقه هاى منتظر ظهور متعددى پديد آمد كه پايه آن ما را بر اين توهمات گذاشته بودند . مثلاً فردى به نام ويليام ميلر اعلام كرد حضرت عيسى علیه السلام درسال 843 1 تا 844 1م باز خواهد گشت. پيشگویى وى تحقق نيافت و خود او متعهد شد كه ديگر پيشگويى نكند.
فرقة ادوِنيست هاى روز هفتم كه بر اثر پشگويى هاى این شخص پديد آمد، تا عصر ما باقى است.
گروهى از آناباپتيست ها در قرن شانزدهم، براى آماده كردن زمينه سلطنت هزار ساله حضرت عيسى علیه السلام برخاستند و برخى از شهرها را براى مدتى در اختيار گرفتند، ولى شورش آنان بى رحمانه سركوب شد.
ايروينگيان براى سرعت بخشيدن به ظهور آن حضرت، دوازده حوارى تعيين كردند، ولى از اين ابتكار طرفى نبستند.
گروهى از آنان به نام نوايروينگيان براى آن حواريون جانشينانى تعيين كردند و به اين حركت ادامه دادند . گواهان يهوه براى پذيرايى از حضرت عيسى علیه السلام و انبياى پيشين در امريكا آپارتمان تهيه كردند.
مورمون ها، كریستادِلفين ها و برخى از فرقه هاى عجيب و غريب ديگر مسيحيت، براى شتاب دادن به ظهور حضرت عيسى علیه السلام به كارهايى از اين قبيل دست زدند. [1]
