درباره بخشش حضرت مهدى ارواحنا له الفداء روايات بسيارى آمده است.
از جمله اين كه: او چنان اموال را مى بخشد كه كسى پيش از او چنان نكرده است.[1]
مال را بدون شمارش مى بخشد،[2] بخشش هاى او بر مردم گواراخواهد بود، [3] به سنت پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم رفتار می كند، [4] اموال رامشت مشت به مردم مى دهد و آن رانمى شمارد. [5]
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مى فرمايد: آخرين امامان، همنام من است. او ظاهر مى شود و جهان را پر از عدل می كند، در حالى كه اموال بر هم انباشته شده است . شخصى از او درخواست مال می كند، امام علیه السلام مى فرمايد: خودت از اين اموال بردار. [6]
امام باقر علیه السلام مى فرمايد: حضرت مهدى ارواحنا له الفداء سالى دو بار عطايايى به مردم مى دهد. آن حضرت ماهى دو بار حقوق مى دهد و بين مردم يكسان رفتار می كند، به گونه اى كه فرد نيازمند به زكات، در جامعه يافت نمى شود. دارندگان زكات، سهم فقيران را نزد آنان مى آورند، ولى آنان نمى پذيرند. به ناچار اموال رادر كيسه هاى مخصوص پول می گذارند، و در محلهاى شيعه مى چرخانند، ولى آنان می گویند ما را به درهم هاى شما نيازى نيست .[7]
[1] بحا رالانوار، ج52 ص 390 . غيبة نعمانى ص237.
[2]فتن ابن حماد ص 98 مسند احمد ج 3، ص 5.
[3]احقاق الحق ج 13ص 248. ا لشيعة والرجعة ج 1.ص 207.
[4]سنن ابى داود، ج 4، ص 108.
[5]ملاحم ابن طاووس، ص 69.
[6]مستدرك حاكم ج 4، ص 558 . الشيعة والرجعة، ج 1، ص 214.
[7]غيبة نعمانى، ص 238 . بحارالانوا ر ج 52 ص 352 و 390 صحیح بخارى ج 2ص 135.