آن دم كه دل به عشق‌هاي ناب دهي، خوش دمي خواهد بود. عشق به مولا، عشق به محور خلقت، دردانه‌ي آفرينش و عشق به پاك‌ترين و زلال‌ترين منجي موعود. تا كسي دل به عشق او نسپرد، لذت بهاري بودن را نمي‌چشد و به كم‌ترين لحظه‌اي، عاشق بهار شدن كافي است تا يك عمر چشم گريانت به راه بماند و دلت در انتظار آمدنش بتپد.عشق به مولا، يعني در راه خودي نبيني، يعني رضايت او را بر رضاي خود ترجيح دهي، يعني در هر قدمي و هر نفسي چشم به امر مولا و دل به رضاي او بسپاري و در دوستي و ولايت او خالص باشي [1] و قلبت را از ايمان به ولايت الهيه‌ي او لبريز كني؛ [2] عشق به مولا، يعني اين كه فرمانبردار او باشي؛ [3] به فضيلتش و به حقش معرفت يابي؛ [4] با دوست او دوست، [5] و با دشمن او دشمن باشي؛ [6] عشق به مولا، يعني همه جا، پا جاي پاي امام بگذاري؛ زيرا مولاي تو مي‌خواهد كه توشه‌ات يك سبد گل طاعت باشد بي‌هيچ زنگار معصيت و [7] سينه ات درياي صداقت باشد، بدي‌ها را بشناسي و از آن دوري كني. [8] بر زبانت جز درستي و حكمت جاري نشود و قلبت از علم و معرفت لبريز باشد [9] درونت از حرام و شبه حرام تهي باشد و دست‌هايت از ظلم و بدكاري پاك. [10] چشمت بر سيه‌كاري و خيانت گشوده نگردد و لهويات و غيبت‌ها گوش‌هايت را پر نكند. [11] مولاي تو مي‌خواهد كه آسماني باشي و اهل نور؛ سينه‌ات جايگاه خداجويي، و وجودت سرشار از طهارت و پاكي باشد. مولاي تو مي‌خواهد كه نامه‌ي عملت را پر از بوي ياس و نرگس باشد سر فصل‌نامه‌ي عملت را حب مولاي علي عليه‌السلام زينت بخشد. [12] مولاي تو مي‌خواهد كه از تو بوي بهشت بشنود و تو بايد كه در عشق او بهشتي باشي و سرشار از بوي فردوس. او را بخواهي و صدايش بزني مولاي من! مقتداي من! اي بهشتي‌ترين نگار! سلام بر تو، سلامي همراه با ولايتي خالصانه. [13] به جانم قسم كه تو همان آرزوي قلبي و محبوب دل هر زن و مرد با ايماني. [14] اي مطلوب ترين بهار موعود! چشم اميد به ولايت تو و به عشق تو دوخته‌ام تا به زلال ولايتت زنگار گناه از وجودم زدوده شود و بر خطاكاري‌ام پرده‌ي غفران فرو افتد. [15] مولاي من! مرا به دوستي خود بخواه و اين كم‌ترين را به آرزوي قلبي‌اش برسان [16] از خدا بخشودگي خطاكاري‌ام را بخواه؛ كه من به ريسمان مهر تو آويخته‌ام و به ولايت تو چنگ زده‌ام [17] اي همه اميد من! عشق به تو، عشق به خداست و دوستي با تو، مهرورزي با خداست. رستگاري و سعادت انتهاي جاده‌ي ولايت توست [18] و جز اين راه به وادي خشم خدا منتهي است. [19] آقاي من! دل به مهر تو بسته‌ام و از عشق تو لبريز شده‌ام. اي بهار موعود عالم! به در آي! اي خورشيد هدايت بتاب! اي بهشت برين، هوا را از عطر حضورت آكنده ساز!