به آقاى شيرازى بگو: سيد مهدى فرمود: به نشانى كه امسال در فصل تابستان، حرم عمه‏ام زينب‏سلام الله علیها مشرف بوديد... در حرم زباله ريخته بودند، شما عباى خود را از دوش برداشته و در دست جمع كرده و به وسيله آن حرم را جاروب كردى... در آن وقت من آنجا بودم.
اين قضيه از زبان حضرت آية اللَّه ملا على همدانى‏قدس سره بيان شده است.
شخصى شيعه مذهب از شهر قطيف حجاز، به قصد زيارت حضرت رضاعليه السلام حركت مى‏كند در وسط راه، پولى را كه براى مخارجِ رفت و برگشت برداشته بود گم مى‏نمايد، نه پول برگشتن داشته و نه خرج ادامه سفر را، متوسل به امام زمان‏ ارواحنا له الفداء مى‏شود، بعد از دعا و گريه و نيايش در همان حال متوجه مى‏شود كه سيدى بزرگوار در نزديكى اوست كه مى‏فرمايد: اين وجه را بگير تا سامرا برو در آنجا نزد وكيل ما حاج ميرزا حسن شيرازى رفته و بگو: «سيد مهدى فرمودند: پولى از ما پيش شماست، مقدارى بدهد تا به زيارت جدم على بن موسى الرضا عليه السلام بروى.»
آن شخص عرض كرد: «اگر به آقاى شيرازى بگويم از من مى‏پرسد سيد مهدى كيست؟ پس شما يك نشانه‏اى سندى به من بدهيد.»
فرمود: «به آقاى شيرازى بگو: سيد مهدى فرمود: به نشانى كه امسال در فصل تابستان، شما با حاج ملا على كنى طهرانى در شام، حرم عمه‏ام زينب‏سلام الله علیها مشرف بوديد و چون كثرت زوار و ازدحام جمعيت، در سطح حرم زباله ريخته بودند، شما عباى خود را از دوش برداشته و در دست جمع كرده و به وسيله آن حرم را جاروب كردى و در گوشه‏اى از حرم جمع كرديد و حاج ملاعلى كنى با دست‏هاى خود برداشته و بيرون برد، در آن وقت من آنجا بودم.
قطيفى مى‏گويد: وقتى به سامرا به خدمت آية اللَّه شيرازى رسيدم و اين داستان را عرض كردم، بى اختيار از جا بلند شد و دست در گردنم انداخت و چشم‏هايم را بوسيد و به من تبريك گفت. (چشم‏هايى كه امام زمان‏ ارواحنا له الفداء را ديده است بايد بوسيده شود).[1]