حضرت زهرا سلام الله علیها در هر فرصت و در هر زمانى كه لازم بود با يادآورى روز غدير و پيمان مسلمانان در آن روز با على‏بن ابى‏طالب عليه السلام ، عقل‏هاى خفته را بيدار و انسان‏هاى فريب‏خورده را هدايت مى‏فرمودند:
«آيا فراموش كرديد سخنان رسول خدا را در روز غدير خم كه فرمودند: هر كه من مولا و رهبر او هستم، على عليه السلام نيز مولا و رهبر اوست. آيا فراموش كرديد كه به على‏عليه السلام فرمودند: يا على موقعيت تو نسبت به من مانند هارون است به موسى .» [1]
ايشان در پاسخ به بهانه‏جويى‏هاى مردم در برابر احتجاجات اهل بيت عليهم السلام فرمودند:
«پس از حادثه‏ى غدير خم، خداوند براى هيچ كس عذر و بهانه‏اى باقى نگذاشته‏است.» [2]
و در جايى در برخورد با عذرخواهى مهاجرين و انصار فرمودند:
«دور شويد ما را به حال خود واگذاريد، پس از كوتاهى و سهل‏انگارى، جايى براى عذرخواهى نمانده است. آيا پدرم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم پس از حادثه‏ى غدير جايى براى عذرتراشى و بى‏تفاوتى مردم باقى گذاشته‏است؟!»[3]
و جايى بسى تعجب است كه چگونه با حضور ده‏ها هزار نفر از مردم مدينه و ساير شهرها و بعد از گذشت هشتاد روز از واقعه‏ى غدير در آخرين سفر حج پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم حماسه‏ى عظيم غدير و بيعت مردم با اميرالمؤمنين عليه السلام در آن روز فراموش‏شود؟!
محمود بن لُبيد مى‏گويد:
پس از رحلت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فاطمه‏ى‏ زهرا سلام الله علیها را در كنار قبر حضرت حمزه در احد، در حالِ عزادارى و گريه مشاهده كردم، فرصت را غنيمت شمردم و سوال كردم:
آيا براى امامت على عليه السلام از سخنان رسول گرامى اسلام مى‏توان دليل‏آورد؟
حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:
«شگفتا! آيا حادثه‏ى عظيم غدير خم را فراموش‏كرده‏ايد؟!!
شنيدم كه پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند: على بهترين كسى است كه او را جانشين خود در ميان شما قرارمى‏دهم. على عليه السلام امام و خليفه‏ى بعد از من است و دو فرزندم حسن و حسين و نه نفر از فرزندان حسين پيشوايان و امامانى پاك و نيك هستند. اگر از آن‏ها اطاعت كنيد، شما را هدايت خواهند نمود و اگر مخالفت ورزيد تا روز قيامت بلاى تفرقه و اختلاف در ميان شما حاكم خواهد شد.
سپس پرسيدم: پس چرا على عليه السلام سكوت كرد و حق خود را نگرفت؟
حضرت زهرا سلام الله علیها پاسخ دادند:
پدرم رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند: «مثل امام، مانند كعبه است، مردم بايد در اطراف آن طواف كنند، نه آن‏كه كعبه دور مردم طواف نمايد.»
سپس ادامه دادند:
«قسم به خدا اگر حق را به اهلش واگذارمى‏كردند و از عترت رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم اطاعت مى‏نمودند هيچ دو نفرى يافت نمى‏شد كه با يكديگر اختلاف داشته باشند و امامت همان‏گونه كه رسول‏خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند از على عليه السلام تا حضرت قائم ارواحنا له الفداء فرزند نهم امام حسين عليه السلام پشت به پشت و نسل به نسل تداوم مى‏يافت.
اما افسوس! مردم ناآگاه، كسى را مقدم داشتند كه خدا او را كنار زده بود و كسى را كنار زدند كه خدا او را مقدم داشت. ره‏آورد بعثت را انكاركردند و به بدعت‏ها روى آوردند. آنان اين‏گونه اعمال ناروا را با هوازدگى و شهوت‏زدگى و بازگشت به افكار و آراى فاسد جاهلى انجام دادند. زشت‏باد روى آنان!
آيا نشنيديد كلام خدا را كه فرمود:
«پروردگار تو خلق مى‏كند، آن‏چه را كه مى‏خواهد و اختيار تعيين امامت به دست اوست.» (قصص/68).
آرى شنيدند اما همان‏گونه كه قرآن فرمود:
«ديده‏ى بصيرت آن‏ها كور و چشم دل آن‏ها بى‏نور است». (حج/46).
افسوس كه سران سقيفه، آرزوها و هوس‏هاى خود را محقق ساختند. از مرگ و قيامت غافل شدند. خدا نابودشان گرداند و آنان را در كارهايشان گمراه‏نمايد.
اى پروردگار من! به تو پناه‏مى‏برم از كمى ياران پس از پيروزى و فراوانى ياران.[4]
ديدگاه فاطمه‏ى‏ زهرا سلام الله علیها به خلافت به عنوان مقام ظاهرى دنيوى نبود، بلكه ايشان از امانتى حمايت مى‏كردند كه در غدير خم رسماً به اميرالمؤمنين عليه السلام سپرده‏شد و خيانت در اين امانت را به منزله‏ى نابودى اسلام و مسخ ارزش‏هاى الهى مى‏دانستند.
لذا با همه‏ى وجود به ميدان آمده، تا اعتراض خود را به گوش سردمداران سقيفه و آحاد مسلمانان برسانند.
مردم واقعه‏ى غدير خم و سفارش‏هاى پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله و سلم را عمداً به فراموشى سپردند و در برابر فاجعه‏اى بزرگ خا موشى را برگزيدند و به مقام والاى امامت جسارت نمودند.
آرى! هرگز چنين انتظار نبود كه امتى كه در غدير خم به دستور خدا و رسول خدا با على‏عليه السلام پيمان بر خلافت او بسته بود به اين سادگى عهد خود بشكند. چه كسى باور مى‏كند كه عده‏اى از اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم همان مهاجرين و انصار، به راحتى در آزمون بزرگ الهى، شكست خورده، به پيمان ولايت على عليه السلام پشت نمايند. تا جايى كه اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند:
«به خدا سوگند ابدا از دلم نمى‏گذشت و به خاطرم خطور نمى‏كرد كه عرب پس از رسول خدا امر خلافت را از اهل بيت آن حضرت بازستانند و از من بازبدارند و به ديگرى واگذارند.» [5]
صديقه‏ى طاهره سلام الله علیها والاترين نگاهبان غدير است. ايشان فريادها برآوردند، اشك‏ها ريختند و خطبه‏ها ايراد فرمودند، تا غدير و جانشينى بر حق پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بعد از ايشان جاودانه بماند. چرا كه غدير انسان‏ها را براى هميشه‏ى اعصار به صراط مستقيم ولايت علوى رهنمون مى‏گرداند.
و اكنون مانيز خطابه غدير سند اصالت شيعه است .آخرين سفارشات پدرى دلسوز به فرزندانى كه بعد از او به ثمر مى نشينند .پيامبرصلى الله عليه و آله و سلم در آخرين سفر حج در مراسمى جاودانى و در وداعى آسمانى از امت خويش بر وصايت و خلافت اميرالمومنين بيعت گرفت و همه حاضران پيام او را شنيدند و با هم خواندند :
«الحَمدُ للهِ الَّذى هَدانا لِهذا و ما كّنّا لِنهَتَديَ لَولا اَن هَدانَا اللهُ»[6]
سپاس خدايى را كه ما را به اين راه هدايت فرمود وگرنه راه نمى يافتيم
و اكنون ماييم و پيمان غدير ، ماييم و يادگار غدير حضرت مهدى ارواحنا له الفداء كه هر روزه با او تجديد عهد مى‏كنيم تا بر اين وصايت پابر جا بمانيم . ما نيز به همگان اعلام مى‏كنيم كه على بن ابى طالب اميرالمومنين تنها صراط مستقيمى است كه پيامبرصلى الله عليه و آله و سلم امربه اطاعت آن نموده اند.
«مَعاشِرَالنّاسِ، اَنَا صِراطُ اللَّهِ الْمُسْتَقيمُ الَّذى‏ اَمَرَكُمْ بِاتِّباعِهِ ، ثُمَّ عَلِىٌّ مِنْ بَعْدى‏ ، ثُمَّ وُلْدى‏ مِنْ صُلْبِهِ اَئِمَّةُ الْهُدى‏ ، يَهْدُونَ اِلَى الْحَقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُونَ .»
اى مردم! من آن صراط مستقيمى هستم كه خداوند شما را به پيروى آن دستور داده، و بعد از من على و سپس فرزندان من از نسل او پيشوايان هدايتند، به سوى حق هدايت مى‏كنند و به حق دادگرى مى‏نمايند.