مولا جان، یا ابا محمّد، ای آینه جمال الهی!
ای منظری که معرّف زیبایی و شکوه خداوندی!
امروز دریاب دل های شیفته ای را که مفتون اجابت نگاهت شده اند.
دریاب در اجابت سبز دعایت، قنوتِ دست هایی که دخیل به «سامّرای» یادت بسته اند و تو را به عظمتِ «موعود واپسین» قسم می دهند.
برآور حاجت هایمان را مولا!
مولا! امروز، نام و یادت آسمان و زمین را مفتون خویش کرده است و دل ها، پر از شادمانه های «ولایت» توست!
چه غرورانگیز است یادمانه های امروز و چه مبارک است طلوع خورشیدی که مولودش، بشارت رسان «موعود» است.
مولاجان، یا ابامحمد، یا حسن بن علی علیه السلام !
درود خداوند بر تمام لحظه های آسمانی زندگی ات؛ چه در مدینه،چه در سامّرا!
چه آنگاه که «عطر ولادتت»، مشام مدینه را نواخت؛ چه آنگاه که «سوز شهادتت»، سینه سامّرا را گداخت.
درود خداوند بر تو و بهاری ترین لحظاتِ خاندانت؛ که سرشار از شادی و شور است!
درود خداوند بر تو و شادمانی های امام هدایت امام علی بن محمّد علیهه السلام درود خداوند بر تو و بهاری که در راه است.
مولاجان، دردمندانیم، بسته به آستانت نظر! عطایمان کن در دنیا زیارتت را و در آخرت شفاعتت را.

نویسنده: سید علی اصغر موسوی