سال :
زیارت نامه
زیارت امام سجاد علیه السلام.mp3دل نوشتهچهارمین امام اشراق
مي دانم تو آمده اي تا بفهمم خورشيد چقدر کوچک است!
آمده اي تا شهاب هاي ثاقب ذکر بر جان ديو و شياطين بنشيند.
آمده اي که تقدير ملکوتي دست هايت بر سر غريبه هاي غمگين بنشيند.
امام صبور گريه ها و رکوع ها، امام مهربان سجده ها و سلوک ها، سجاده ها دارند ياس مي پاشند و گل محمدي؛ به برکت اين که تقديسشان خواهي کرد.
حالا که مي آيي، بگو در عباي تو چندين هزار پروانه لانه دارند؟
بگو پرستوها از کدام اشاره سر انگشت تو به خورشيد مي روند؟
امروز مي خواهم جواب همه سؤال هاي چشم هايم را از دست هاي تو بگيرم.
اي کرامت جاري در ثانيه هاي آغاز!
مي خواهم براي خودم قصه تولد مردي را بگويم که با دُعاهاي او هزاران بُلبل شيدا متولد مي شوند.
مي خواهم از آغاز مردي بگويم که وارث هزاران زخم است؛ امّا شکر، آستانه دست هايش را مي بوسد.
مي خواهم بروم يک گوشه دنج مسجد، صحيفه را باز کنم و به شکرانه چهارمين امام اشراق سجده کنم.
آمده اي تا شهاب هاي ثاقب ذکر بر جان ديو و شياطين بنشيند.
آمده اي که تقدير ملکوتي دست هايت بر سر غريبه هاي غمگين بنشيند.
امام صبور گريه ها و رکوع ها، امام مهربان سجده ها و سلوک ها، سجاده ها دارند ياس مي پاشند و گل محمدي؛ به برکت اين که تقديسشان خواهي کرد.
حالا که مي آيي، بگو در عباي تو چندين هزار پروانه لانه دارند؟
بگو پرستوها از کدام اشاره سر انگشت تو به خورشيد مي روند؟
امروز مي خواهم جواب همه سؤال هاي چشم هايم را از دست هاي تو بگيرم.
اي کرامت جاري در ثانيه هاي آغاز!
مي خواهم براي خودم قصه تولد مردي را بگويم که با دُعاهاي او هزاران بُلبل شيدا متولد مي شوند.
مي خواهم از آغاز مردي بگويم که وارث هزاران زخم است؛ امّا شکر، آستانه دست هايش را مي بوسد.
مي خواهم بروم يک گوشه دنج مسجد، صحيفه را باز کنم و به شکرانه چهارمين امام اشراق سجده کنم.
نویسنده: امير مرزبان
شعرآفرینش با قدوم پاک تو معنا گرفت
خوب شد، ایران ما یک سهم از زهرا گرفت
خوب شد یک زن، میان خاندانت جا گرفت
لطف کرده فاطمه، ما را حساب آورده است
خوب شد این دفعه این عرض دعای ما گرفت
ما حساب کار خود را از ازل پس داده ایم
اینچنین بوده که چشم مادرت ما را گرفت
شهر بانوی قبیله، شد کنیز فاطمه
مثل مروارید بود و رزق از دریا گرفت
در هیاهوی دو رنگی عرب های حجاز
پرچم ایرانیان را مادرت بالا گرفت
حامل نور «امامت» بود، بانوی حسین
تا به دنیا آمدی، تبریک از مولا گرفت
خاک پایت سرمه ی چشم تمام قدسیان
آفرینش با قدوم پاک تو «معنا» گرفت
زینت سجده تویی، زین العباد عالمی
با نماز تو، «عبادت» جلوه ای زیبا گرفت
بشکند دست کسی که پیش چشمان ترت
زیور از گوش یتیمان، شام عاشورا گرفت
خوب شد یک زن، میان خاندانت جا گرفت
لطف کرده فاطمه، ما را حساب آورده است
خوب شد این دفعه این عرض دعای ما گرفت
ما حساب کار خود را از ازل پس داده ایم
اینچنین بوده که چشم مادرت ما را گرفت
شهر بانوی قبیله، شد کنیز فاطمه
مثل مروارید بود و رزق از دریا گرفت
در هیاهوی دو رنگی عرب های حجاز
پرچم ایرانیان را مادرت بالا گرفت
حامل نور «امامت» بود، بانوی حسین
تا به دنیا آمدی، تبریک از مولا گرفت
خاک پایت سرمه ی چشم تمام قدسیان
آفرینش با قدوم پاک تو «معنا» گرفت
زینت سجده تویی، زین العباد عالمی
با نماز تو، «عبادت» جلوه ای زیبا گرفت
بشکند دست کسی که پیش چشمان ترت
زیور از گوش یتیمان، شام عاشورا گرفت
شاعر: پوریا باقری
داستانسجده طولانی
یکی از غلامان امام سجاد (ع) می گوید:
«روزی امام سجاد (ع) به بیابان رفت، من نیز به دنبالش بیرون رفتم و آن حضرت را دیدم که پیشانی خود را بر سنگ سختی نهاده است. آنگاه صدای گریه وناله او را شنیدم و شمردم هزار بار جمله های زیر را در سجده اش گفت: «لااله الله، حقا حقا، لااله الله تعبدا و رقا، لا اله الا الله ایماناً و تصدیقا و صدقاً؛ به حق و به راستی معبودی جز خدای یکتا و بی همتا نیست. من با کمال بندگی و خضوع اقرار می کنم که معبودی جز خدای یکتا و بی همتا نیست و از روی ایمان، تصدیق، صدق و خلوص به یکتایی ذات پاک خدا، اعتراف می کنم.» آنگاه که حضرت سر از سجده برداشت، دیدم محاسن و صورت مبارکش از اشک های چشمانش خیس شده است.
«روزی امام سجاد (ع) به بیابان رفت، من نیز به دنبالش بیرون رفتم و آن حضرت را دیدم که پیشانی خود را بر سنگ سختی نهاده است. آنگاه صدای گریه وناله او را شنیدم و شمردم هزار بار جمله های زیر را در سجده اش گفت: «لااله الله، حقا حقا، لااله الله تعبدا و رقا، لا اله الا الله ایماناً و تصدیقا و صدقاً؛ به حق و به راستی معبودی جز خدای یکتا و بی همتا نیست. من با کمال بندگی و خضوع اقرار می کنم که معبودی جز خدای یکتا و بی همتا نیست و از روی ایمان، تصدیق، صدق و خلوص به یکتایی ذات پاک خدا، اعتراف می کنم.» آنگاه که حضرت سر از سجده برداشت، دیدم محاسن و صورت مبارکش از اشک های چشمانش خیس شده است.
منبع: سیره چهارده معصوم، محمدی اشتهاردی، ص 438
گلواژهحدیث
امام سجاد علیه السلام:
مؤمن از دعای خود یکی از سه نتیجه را می گیرد: یا برایش ذخیره می شود؛ یا در دنیا برایش برآورده می شود؛ یا بلایی از او بازگردانده می شود.
مؤمن از دعای خود یکی از سه نتیجه را می گیرد: یا برایش ذخیره می شود؛ یا در دنیا برایش برآورده می شود؛ یا بلایی از او بازگردانده می شود.
مدیا | | |
آیات آسمانیامروز ميلاد ققنوس هاست در آتش عشق تو
مهربان ترين يار سلام!
مرا سلوک به حدي رسيده در جانم، که از تو گريزي نمي شود و نمي توانم به سرمنزل برسم؛ بي آنکه بارانيِ قنوت هاي روشن تو، راهنماي اين همه تيرگي هاي تنم و شکستگي اندوهبار روحم باشد.
من خودم را گم کرده ام، خدايم را مي جويم؛ کدام عبادت جاري در رگ هايم افسرده که اين طور مي خواهم از امام عبادت ها، شفاعت بگيرم؟
مهربان ترين يار سلام!
مي خواهم اگر لايق باشم، پشت سرت قامت به استقامت افراها بياويزم.
مي دانم آقا! شانه هاي صبوري ام قدر شمشادها هم نيست؛ امّا چشم هاي تو معراج سلوکم مي شود؛ اگر بگذاري پاي بي کرانه هاي نمازت فقط وضو بگيرم و زل بزنم به همه نماز... .
آقا! امروز ميلاد توست؛
ميلاد ششمين قافله معصوم، چهارمين اشراق امامت، اولين زينت نماز...
سجاده سجاد، پر مي شود از بوي خلسه روزهايي ديگر...
تو دم به دم بر آسمان دعا، ستاره مي پاشي، ماه مهربان.
مي گويم آقا! يادم مي دهي «بسم اللّه» را چطور بگويم که شانه هايم از برکات حرف اولش بلرزند؟
يادم مي دهي صحيفه کدام درخت طور عاشقي است؟
امروز ميلاد ققنوس هاست در آتش عشق تو. خاکستر کدام سوره خواني سبزت بوده اند که اين گونه به آسمان بال تازه مي زنند؟
شنيده ام پياده مي رفتي به خانه عشق، از اين سوي سرزمين وحي تا به دوست برسي!
آقا! اين همه مرکب داريم و پاهايمان نمي کشد!
نشان بده که تولاّ چگونه است؟
از توکل، کوله بار عنايتمان را پُر کن و با عشق آسماني ات، ما را شفاعت!
نویسنده: امير مرزبان
مرا سلوک به حدي رسيده در جانم، که از تو گريزي نمي شود و نمي توانم به سرمنزل برسم؛ بي آنکه بارانيِ قنوت هاي روشن تو، راهنماي اين همه تيرگي هاي تنم و شکستگي اندوهبار روحم باشد.
من خودم را گم کرده ام، خدايم را مي جويم؛ کدام عبادت جاري در رگ هايم افسرده که اين طور مي خواهم از امام عبادت ها، شفاعت بگيرم؟
مهربان ترين يار سلام!
مي خواهم اگر لايق باشم، پشت سرت قامت به استقامت افراها بياويزم.
مي دانم آقا! شانه هاي صبوري ام قدر شمشادها هم نيست؛ امّا چشم هاي تو معراج سلوکم مي شود؛ اگر بگذاري پاي بي کرانه هاي نمازت فقط وضو بگيرم و زل بزنم به همه نماز... .
آقا! امروز ميلاد توست؛
ميلاد ششمين قافله معصوم، چهارمين اشراق امامت، اولين زينت نماز...
سجاده سجاد، پر مي شود از بوي خلسه روزهايي ديگر...
تو دم به دم بر آسمان دعا، ستاره مي پاشي، ماه مهربان.
مي گويم آقا! يادم مي دهي «بسم اللّه» را چطور بگويم که شانه هايم از برکات حرف اولش بلرزند؟
يادم مي دهي صحيفه کدام درخت طور عاشقي است؟
امروز ميلاد ققنوس هاست در آتش عشق تو. خاکستر کدام سوره خواني سبزت بوده اند که اين گونه به آسمان بال تازه مي زنند؟
شنيده ام پياده مي رفتي به خانه عشق، از اين سوي سرزمين وحي تا به دوست برسي!
آقا! اين همه مرکب داريم و پاهايمان نمي کشد!
نشان بده که تولاّ چگونه است؟
از توکل، کوله بار عنايتمان را پُر کن و با عشق آسماني ات، ما را شفاعت!
نویسنده: امير مرزبان
کتابصحیفه سجادیه موضوعی
| در این کتاب با توجه به نیازهای جامعه، ادعیه صحیفه سجادیه به صورت موضوعی دسته بندی و گردآوری شده و در هر موضوع یک دعا آمده است. «در این اثر، تمام پنجاه و چهار دعای صحیفه در نوزده باب اصلی و صد و نود و چهار عنوان فرعی، تنظیم موضوعی شده است» که عناوین باب های آن به قرار زیر است: 1- توحید 2- نبوت- 3- امامت 4- معاد 5- اسلام و احکام 6-فرشتگان 7-اخلاق 8-طاعت و بندگی 9-ذکر و دعا 10-سیاست 11-اقتصاد 12-انسان شناسی 13-عالم هستی و وجود 14-اجتماع و آداب معاشرت 15-علم و دانش 16-ایام و اوقات 17-تاریخ 18-صحت و تندرستی 19-جهاد و مسائل نظامی . صحیفه سجادیه موضوعی تحقیق و گردآوری: محسن غرویان دفتر نشر معارف، 1384 |  |
مهدویتمهدویت در کلام امام سجاد (ع)
حمزه بن حمران، از پدرش حمران بن اعين، از سعد بن جبير روايت كرده است كه گفت:
امام زين العابدين عليه السلام فرمود: قائم ما ولادتش مخفى خواهد بود بر مردم آنگونه كه خواهند گفت او هنوز به دنيا نيامده است، قيام خواهد كرد زماني كه قيام مي كند در حالي است كه هيچ كس عهد و پيمانى بر عهده او نخواهد داشت.
امام زين العابدين عليه السلام فرمود: قائم ما ولادتش مخفى خواهد بود بر مردم آنگونه كه خواهند گفت او هنوز به دنيا نيامده است، قيام خواهد كرد زماني كه قيام مي كند در حالي است كه هيچ كس عهد و پيمانى بر عهده او نخواهد داشت.
منبع: كمال الدين : ج 1 ص 322 - 323 ب 31 ح 6
