دعا كردن براى فرج مولاى ما حضرت صاحب الزمان ارواحنا له الفداء وفا نمودن به عهد و پيمان الهى است كه از اهل ايمان گرفته شده.
و بررسى اين مطلب در چند قسمت بيان مىگردد:
اول: ترديدى نيست كه وفاى به عهد خداوند واجب است، به مقتضاى قرآن كريم و به حكم عقل سليم اين امر مسلّم است، خداوند - عزّوجلّ - مىفرمايد: أَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ؛ [1]
به عهد من وفا كنيد به عهد شما وفا نمايم.
و فرموده خداى متعال: وَأَوْفُوا بِالعَهْدِ إِنَّ العَهْدَ كانَ مَسْؤُولاً؛ [2] وفاى به عهد كنيد كه از عهد پرسيده مىشود.
و فرموده: أَفَمَنْ يَعْلَمُ أَنَّما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمى إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الأَلْبابِ الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَلا يَنْقُضُونَ المِيثاقَ ؛ [3] آيا كسى كه يقين مىداند كه آنچه از سوى پروردگارت بر تو نازل شده، حق است، مساوى و يكسان است با كسى كه كور است و كافر تنها خردمندان متذكر اين حقيقت مىشوند، آنان كه عهد خدا را وفا مىكنند و پيمان را نمىشكنند.
و باز فرموده: وَالَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَيَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الأَرْضِ أُولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ؛ [4] و آنان كه پس از پيمان بستن، عهد خدا را شكستند، و هم آنچه را كه خداوند به پيوند آن امر كرده گسستند و در زمين فساد نمودند، آنها را لعنت خدا و منزلگاه دوزخ نصيبت است.
دوم: در روايات متعددى كه از ائمه اطهارعليهم السلام روايت شده عهد، به ولايت امامان تفسير گرديده است، چنانكه در كافى از حضرت امام صادقعليه السلام آمده كه فرمود: و ما ذمّه و حرمت خدا هستيم و ما عهد الهى هستيم، پس هركه به پيمان ما وفا كند عهد الهى را وفا نموده، و هركس آن را بشكند حرمت و عهد الهى را شكسته است. [5]
و در مرآة الانوار از امام صادقعليه السلام درباره آيه شريفه: إِلاَّ مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْداً؛ [6] مگر آن كس كه نزد خداوند عهدى گرفته باشد. فرمود: يعنى آنكه به ولايت على و امامان بعد از اوعليهم السلام براى خدا ديندارى كند كه همان است عهد او نزد خداوند.
و نيز از كنز الفوائد از امام صادقعليه السلام درباره فرموده خداوند: وَأَوْفُوا بِالعَهْدِ إِنَّ العَهْدَ كانَ مَسْؤُولاً؛ [7]و به عهد وفا كنيد كه حتماً از عهد سؤال مىشود.
آمده كه فرمود: عهد آن است كه پيغمبرصلى الله عليه وآله وسلم بر مودّت ما و اطاعت امير المؤمنينعليه السلام از مردم گرفته است.
و اخبار بسيار ديگر.
و ظاهراً بيان اين مطلب به خصوص از باب ذكر اهمّ افراد و اعظم مصاديق است، نه اينكه پيمان و عهد منحصر در همين باشد، واللَّه العالم.
سوم: وفاى به عهد ياد شده با شش امر حاصل مىگردد:
1- يقين قلبى به امامت و ولايت آنها و تسليم به آنچه از آنها وارد شده است.
2- مودّت قلبى نسبت به آنان.
3- بغض دشمنانشان و كسانى كه بر آنان جلو افتادند و خلافت را غصب كردند.
4- اطاعت و پيروى از آنان در تمام اوامر و نواهى ايشان.
5- اظهار اعتقاد قلبى به آنان به وسيله زبان و اعضاى بدن - به مقدار توانايى و استطاعت.
6- يارى كردن آنها در هر حال به مقتضاى آن.
و اين عناوين ششگانه در دعا براى مولايمان صاحب الزمان ارواحنا له الفداء و درخواست تعجيل فرج آن حضرت از خداوند تحقق مىيابد و اين مطلب روشن است و نيازى به بيان ندارد.
[1] سوره بقره، آيه 40.
[2] سوره اسراء، آيه 34.
[3] سوره رعد، آيات 19 و 20.
[4] سوره رعد، آيه 25.
[5] كافى: 221/1.
[6] سوره مريم، آيه 87.
[7] سوره اسراء، آيه 34.