در ذکر شمه ای از تکالیف عباد بالنسبه به امام عصر صلوات الله علیه و آداب بندگی و رسوم فرمانبرداری آنان که سر به زیر بار فرمان و اطاعت از آن جناب فرود آورده اند و خود را عبد طاعت و ریزه خور خوان احسان عام وجود او دانسته و آن شخص معظم را امام و واسطه رساندن فیوضات الهیه و نعم غیر متناهیه دنیویه و اخرویه قرار داده اند. چه: آن تکالیف از آداب و رسوم بندگی و لوازم احترام و توقیر لازم آن جناب باشد که در عمل به آن مقصدی جز این نباشد. هر چند سبب باشد از برای خیرات عاجله و آجله و دخول عامل در زمره محبین مطیعین یا از مقدمات پیدا کردن وسیله باشد به سوی آن جناب به جهت جلب منافع دنیویه و اخرویه و دفع شرور ارضیه و سماویه که راهی نیست به آن جلب و دفع، جز با چنگ زدن به دامان آن جناب و مسألع نمودن از آن ولی النعم، به لسان استعداد و حال یا به زبان ضراعت و مقال.
از آنها چند چیز بیان می شود که بعضی قلبیه و بعضی جوارحیه و بعضی لسانیه و بعضی مالیه است.