و اما اعمال مخصوصه برای حاجت مذکوره، چه آنکه مختص به امام زمان ارواحنا له الفداء باشد یا به مشارکت سایر ائمه لکه انبیاء علیه السلام پس چند چیز از آنها مذکور می شود:
اول: سید جلیل بن باقی در اختیار مصباح روایت کرده از حضرت صادق علیه السلام که فرمود: «هر کس بخواند بعد از هر نماز فریضه این دعا را، پس بدرستی که او خواهد دید امام، م ح م د بن الحسن علیه و علی آبائه السلام را در بیداری یا در خواب:
بسم الله الرحمن الرحیم
«اللهم بلغ مولانا صاحب الزمان اینما کان و حیثما کان من مشارق الارض و مغاربها سهلها و جبلها عنی و عن والدی و عن ولدی و اخوانی التحیه و السلام عدد خلق الله و زنه عرش الله و ما احصاه کتابه و احاط به علمه.
اللهم انی اجدد له فی صبیحه هذا الیوم و ما عشت فیه من ایام حیاتی عهدا و عقدا و بیعه له فی عنقی لااحول عنها و لا ازول ابدا.
اللهم اجعلنی من انصاره و اعوانه و الذابین عنه و الممتثلین لاوامره و نواهیه فی ایامه و المستشهدین بین یدیه.
اللهم فان حال بینی و بینه الموت الذی جعلته علی عبادک حتماً مقتضیا فاخرجنی من قبری مؤتزرا کفنی شاهرا سیفی مجردا قناتی ملبیا دعوه الداعی فی الحاضر و البادی.
اللهم ارنی الطلعه الرشیده و الغره الحمیده و اکحل بصری بنظره منی الیه و عجل فرجه و سهل مخرجه.
اللهم ارشد ازره و قو ظهره و طول عمره و اعمر اللهم به بلادک و احی به عبادک فانک قلت و قولک الحق ظهر الفساد فی البر و البحر بما کسبت ایدی الناس.
فاظهر اللهم لنا ولیک و ابن بنت نبیک المسمی باسم رسولک صلواتک علیه و آله حتی لایظفر بشیء من الباطل الامزقه و یحق الله الحق بکلماته و یحققه.
اللهم اکشف هده الغمه عن هذه الامه بظهوره انهم یرونه بعیدا و نریه قریبا و صلی الله علی محمد و آله.» [1]
مؤلف گوید که: این دعا نسخه مختلفه و اسانید متعدده دارد و در بعضی زیاده دارد و بعضی جمله ای از فقرات را ندارد و ابن طاووس روایت کرده که آن را چهل صباح بخوانند ولکن در جمیع آن روایات، این ثمر مخصوص دیده نشده مگر در این خبر شریف و لهذا در صدد آن اختلافات بر نیامدیم.
دوم: شیخ ابراهیم کفعمی در «جنه الواقیه» فرموده که: «دیدم در بعضی از کتب اصحاب خود که هر کس اراده کرده رؤیت یکی از انبیاء و ائمه علیه السلام را یا سایر مردم یا فرزندان خود را در خواب، پس بخواند سوره «والشمس» و «اناانزلناه» و «قل یا ایها الکافرون» و «قل هو الله احد» و «معوذتین». آنگاه بخواند اخلاص «قل هو الله احد» را صد مرتبه و صلوات بفرستد بر پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم صد مرتبه و بخوابد بر طرف راست؛ پس، بدرستی که خواهید دید آن را که قصد کرده، ان شاء الله تعالی و سخن خواهد گفت با آنها به آنچه می خواهد از سئوال و جواب.»
و دیدم در نسخه دیگر همین را به عینه جز آنکه گفته بجا می آورد این را هفت شب بعد از دعایی که اولش این است: «اللهم انت الحی الذی...»
مخفی نماند که این دعا را سید علی بن طاووس روایت کرده در کتاب «فلاح السایل» به اسناد خود از بعضی از ائمه علیه السلام که فرمود: «هرگاه اراده کردی که ببینی میت خود را، پس بخواب با طهارت و بخواب بر طرف راست خود و بخوان تسبیح فاطمه زهرا علیه السلام را و بگو: اللهم انت الحی ... الخ».
شیخ طوسی در مصباح خود فرموده: «و کسی که اراده کرده دیدن میتی را در خواب خود، پس بگوید در وقت خواب:
«اللهم انت الحی الذی لایوصف و الایمان یعرف منه منک بدأت الاشیاء و الیک تعود فما اقبل منها کنت ملجاه و منجاه و ما ادبر منها لم یکن له ملجا و لا منجا منک الا الیک، فاسئلک بلا اله الا انت و اسئلک ببسم الله الرحمن الرحیم و بحق حبیبک محمد صلی الله علیه و آله و سلم سید النبیین و بحق علی خیر الوصیین و بحق فاطمه سیده نساء العالمین و بحق الحسن و الحسین الذین جعلتها سیدی شباب اهل الجنه اجمعین ان تصلی علی محمد و آله و اهل بیته و ان ترینی میتی فی الحال التی هو فیها.» [2] پس، بدرستی که تو خواهی دید او را ان شاء الله تعالی.
و مقتضای عموم اول خبر که این دعا را برای میت حتی انبیاء و ائمه علیه السلام چه زنده و چه متوفی، می شود خواند. باید آن کسی که عمل به این نسخه می کند تبدیل کند آخر دعا را به آنچه مناسب مقام امام زنده و پیغمبر زنده است! بلکه ظاهر آن است که اگر برای نبی یا امام، چه زنده و چه متوفی باشد، باید تغییر دهد و مؤید این مطلب آنکه در کتاب «تسهیل الدواء» بعد از ذکر دعای مذکور گفته که ذکر کرده بعضی از مشایخ ما رضوان الله علیهم که هر کس اراده کرده که ببیند یکی از انبیاء یا ائمه هدی علیه السلام را، پس بخواند دعای مذکور را تا آنجا که «ان تصلی علی محمد و آل محمد.» آنگاه بگوید «ان ترینی فلانا» یعنی نام آن را که خواسته، ببرد و بخواند بعد از آن سوره «والشمس»، «واللیل» و «قدر» و «جحد» و «اخلاص» و «معوذتین» را، آنگاه صد مرتبه سوره توحید را بخواند. پس، هر که را اراده کرده، خواهد دید و سئوال می کند از او، آنچه را قصد کرده و جواب خواهد داد او را، ان شاء الله تعالی.
شیخ مفید (ره) در کتاب اختصاص روایت کرده از ابی المعزی از حضرت موسی بن جعفر علیه السلام که گفت: شنیدم از آن حضرت که می فرماید: «هر کسی که برای او حاجتی است به سوی خداوند تبارک و تعالی و اراده کرده که ما را ببیند و مقام و مرتبه خود را بداند، پس غسل نماید سر شب و مناجات کند به ما یعنی والله العالم که با خدای تعالی مناجات کند به توسط ما به اینکه قسم دهد او را به حق ما و متوسل شود به حضرت او به وسیله ما که ما را به او بنمایاند و مقام او را در نزد ما به او نشان دهد.»
فرمود: «پس، بدرستی که او خواهد دید ما را و می آمرزد او را خداوند به سبب ما و پوشیده نمی شود بر او موضع و محل او.» و بعضی گفته اند: «مراد از مناجات کردن به ما اینکه دیدن ما را از هم خود قرار دهد و دیدن و محبت ما را ذکر نفس خود گرداند که خواهد دید ایشان را.»
و این غسل مذکور در این خبر به جهت حاجت مذکوره یکی از اغسال مستحبه است که فقهاء رضوان الله علیهم ذکر فرمودند. چنانچه علامه طباطبایی بحرالعلوم (ره) در منظومه خود می فرماید در ضمن غایات غسل:
ورویه الامام فی المنام
لدرک ما یقصد من مرام
و ظاهر، بلکه مقطوع این است که نظر سید به همین خبر باشد چنانچه صاحب مواهب و غیره تصریح کردند و لکن محقق جلیل و عالم نبیل، جناب آخوند ملا زین العابدین گلپایگانی (ره) در شرح منظومه بعد از ذکر بیت مذکور فرموده که: دلالت می کند بر او حدیث نبوی مروی در اقبال در اعمال نصف شعبان که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «هر کس طهارت بگیرد در شب نیمه شعبان پس نیکو بجا آورد طهارت خود را.» تا آنکه فرمود: «اگر بخواهد ببیند مرا در همان شب، خواهد دید.»
این خبر، چون به ظاهر اختصاص دارد به آن حضرت، لهذا آن را در سایر ائمه علیه السلام جاری دانستند، به جهت پاره ای از اخبار که ایشان به منزله آن حضرتند. پس، جاری می شود در حق ایشان آنچه جاری است در حق آن حضرت و این کلام متینی است، چه عمومات منزله وفا می کند که تا این موارد را شامل شود اما مراد سید (ره) از آن بیت، این خبر نیست که باید مورد آن را که رسول خدای صلی الله علیه و آله و سلم است به تکلیف داخل کرد، چه اینکه آن جناب اگر چه امام است حقیقتاً اما در السنه فقها و محدثین بلکه تمام متشرعین رسم نشده آن، بر آن حضرت و بنابر عموم منزله که فرمودند بعدی ندارد و مناسب است ذکر چند عمل مختصر برای مقصود معهود:
سید علی بن طاووس در «فلاح السایل» روایت کرده که از برای دیدن امیرالمؤمنین علیه السلام را در خواب، این دعا را در وقت خوابیدن بخواند: «اللهم انی اسئلک یا من لطفه خفی و ایادیه باسطه لاتنقضی اسئلک بلطفک الخفی الذی ما لطفت به لبعد الاکفی ان ترینی مولای علی بن ابیطالب علیه السلام فی منامی.» [3]