ما اکنون در زمان غيبت کبراي آن حضرت قرار گرفته‏ايم، و ظيفه ما چيست و چه مسئوليتهائي بر دوش ما است؟
بي‏گمان اولين وظيفه ما آشنائي با خود آن حضرت است، او را شناخته و به او مأنوس باشيم، شناسايي آن حضرت بقدري پر اهميّت و حساس است که در حديثي از پيامبر خدا چنين مي‏خوانيم:
«هر کس از دنيا رود، در حاليکه نسبت به امام زمانش عرفان و شناخت نداشته باشد، همچون کسي است که در دوران جاهليت مرده است».
مرگ در دوران جاهليت يعني از اسلام و ايمان بي‏بهره بودن، و پيداست آن کسي که امام زمانش را نشناخته باشد در زمره بي‏ايمانان معرفي شده است.
وظيفه ديگر شيعيان در زمان غيبت مسئله انتظار فرج است که ائمه عليهم‏السلام مکرراً بدان اشاره فرموده‏اند.
«منتظر» کسي است که خود را براي ظهور امام خود آماده کند، ويژگيها و صفات ياوران آن حضرت را دارا باشد و از بذل جان و مال خويش در راه او دريغ نورزد، از اينرو ست که امام صادق ارواحنا له الفداء مي‏فرمايد:
«آنکس که منتظر امر ماست همانند کسي است که در راه خدا در خون خود غوطه‏ور باشد.»
در حديثي ديگر از آن حضرت در شأن ياوران حضرتش چنين آمده است:
«هر که شور ياوري قائم را دارد بايد انتظار کشد، در حال انتظار پرهيزکارانه عمل کند و رفتار نيکو و شايسته پيش گيرد، اين چنين فردي اگر هم مرگ را در آغوش کشد، و قائم، پس از مرگش قيام نمايد، پاداشي همچون ياران و ياوران حضرت را خواهد داشت، پس بکوشيد و منتظر باشيد، (و اين کوشش و انتظار) گوارايتان باد اي گروه آمرزيده!»
پس از خدا بخواهيم تا از منتظران امام زمانمان باشيم، اعمال و رفتارمان نيز نشان دهنده درستي ادعايمان باشد، ابتدا خود در مسير شناسايي حضرتش گام برداريم، و سپس ديگران را نيز دلالت کنيم، منکران و مخالفان حضرتش را ارشاد و راهنمائي نماييم، ويژگيهاي ياوران حضرت مهدي ارواحنا له الفداء را داشته و هرلحظه منتظر باشيم تا آن حضرت ظهور کرده، آنگاه جان بي‏ارزش خودرا با فداکردن در قدومش ارزشمند و گرانقدر نماييم.
آري! شيعه در زمان غيبت بايد پيوسته در سرش شور او، قلبش مالامال از عشق به او، سينه‏اش لبريز از محبت او، انديشه‏اش جانفشاني در رکاب او، آرزويش ديدار او، دعايش صلوات بر او، نيايشش گشايش فرج او، وجودش يکپارچه سوزوگداز، و هستي‏اش شعله‏اي زبانه کشيده از عشق او باشد.
واين اثر تلاشي است هرچند ناچيز در جهت شناساندن هرچه بيشتر آنحضرت با اين آرزو که تحفه‏اي باشد درويشانه به پيشگاه سليمان زمانه.
جعلنا الله بحقه من الفائزين بلقائه في‏غيبته ومن انصاره واعوانه بعد ظهوره جواد قيومي اصفهاني 1/ 4/ 1373.